Tytuł pozycji:
Double prononciation de -ai en français
- Tytuł:
-
Double prononciation de -ai en français
Podwójna wymowa -ai we francuskim
- Autorzy:
-
Mańczak, Witold
- Powiązania:
-
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964646.pdf
- Data publikacji:
-
1993
- Wydawca:
-
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 1993, 41, 5; 5-16
0035-7707
- Język:
-
francuski
- Prawa:
-
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
- Dostawca treści:
-
Biblioteka Nauki
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
We francuskim -ai wymawia się w większości wypadków jak [e] w czasownikach (np. w ai, chantai, chanterai), a jak [ε] w rzeczownikach i przymiotnikach (np. w balai, vrai). Według francuskiego fonetyka Fouchégo pierwsza wymowa jest regularna, podczas gdy druga powstała przez analogię do form typu vraie, vrais (gdzie -ai nie znajdowało się w wygłosie). Autor artykułu, konfrontując pogląd Fouchégo z wypowiedziami gramatyków XVI-wiecznych, dochodzi do wniosku, że Fouché się pomylił i że trzeba wrócić do dawnego poglądu duńskiego językoznawcy Nyropa, który utrzymywał, że regularna jest wymowa -ai jako [ε], jednak nie objaśnił, skąd się wzięła wymowa -ai jako [e]. Zdaniem autora artykułu wymowa ta tłumaczy się tym, co on nazywa nieregularnym rozwojem fonetycznym spowodowanym częstością użycia, na co przytacza szereg paralel zarówno z francuskiego, jak i z innych języków.