Lubię wrony – słowo poety a skrypty kulturowe

Artykuł dotyczy sposobów przejawiania się w tekście artystycznym utrwalonych w języku i kulturze intersubiektywnych wyobrażeń o przyrodzie. Bazę materiałową stanowi piosenka Wojciecha Młynarskiego pt. Lubię wrony oraz dwa inne utwory poetyckie wchodzące z nią w relacje o charakterze intertekstualnym: List do KIG z Łodzi W. Młynarskiego i Wierszyk o wronach K.I. Gałczyńskiego. Podstawą metodologiczną opracowania jest teoria skryptów kulturowych, w połączeniu z kognitywnymi koncepcjami obrazowania oraz amalgamatu konceptualnego. Analizy pokazują, w jaki sposób wspólna wiedza kulturowa zostaje przez Młynarskiego poddana artystycznej reinterpretacji w celu wyrażenia własnego patriotyzmu w formie odbiegającej od skonwencjonalizowanych sposobów ekspresji takiej postawy.

The paper concerns various manifestations of intersubjective images of nature, established in language and culture, in an artistic text: Wojciech Młynarski’s song Lubię wrony, and two other poetic works which have intertextual relationships with it: List do KIG z Łodzi by the same author, and Wierszyk o wronach by K.I. Gałczyński. Methodologically, the paper is based on the theory of cultural scripts combined with cognitive concepts of imaging and conceptual blending. The analysis presented reveals the way in which Młynarski reinterprets shared cultural knowledge in order to express his own patriotism in a form which differs from conventionalized ways of expressing such an attitude.