Efektywność policjantów w interwencjach

Zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego jest nie tylko konstytucyjnym obowiązkiem i politycznym celem państwa, ale też priorytetowym zadaniem Policji, jako formacji mundurowej stojącej na najwyższym szczeblu przestrzegania prawa, których nadrzędną służbą jest dbanie o spokój i ochronę ludności przed wynikającymi zagrożeniami, ochrona mienia oraz wszelkich dóbr chronionych prawem. W związku z tym, że zagrożeń tych nie można całkowicie wyeliminować, na państwie spoczywa obowiązek właściwego przygotowania działalności służb w celu zminimalizowania skutków niebezpieczeństw. Policjant, aby mógł rzetelnie wykonywać swoje obowiązki, powinien charakteryzować się ponadprzeciętnymi predyspozycjami psychofizycznymi oraz wysokimi wskaźnikami morfofunkcjonalnymi jako podstawowymi czynnikami determinującymi jego zdolność do podejmowania i realizowania działań interwencyjnych na rzecz bezpieczeństwa. Na efektywność pracy każdego policjanta składa się sprawność i skuteczność działania, bezpieczeństwo, przeciwdziałanie zagrożeniom oraz wyszkolenie specjalne. Dlatego w tym zakresie powinny znaleźć się umiejętności posługiwania się środkami przymusu bezpośredniego (adekwatnie do zaistniałego zagrożenia) oraz zdolność stosowania odpowiednich działań taktycznych, a także skutecznych technik interwencyjnych. Do głównych celów artykułu należy zaliczyć przedstawienie oraz charakterystykę istotnych czynników warunkujących wysoką efektywność pracy policjantów podczas podejmowania i realizowania czynności interwencyjnych na rzecz bezpieczeństwa osobistego.