Wojna i pokój – dualizm świata w powieści Zachara Prilepina Patologie

Debiutancka powieść Zachara Prilepina Patologie to pierwsze pozycja literatury pięknej opisująca wojnę w Czeczenii, przy czym z perspektywy uczestnika wydarzeń. Główny bohater, Jegor Taszewski, to alter ego pisarza. Kompozycja utworu oparta jest na trzech liniach: wspomnieniach protagonisty z dzieciństwa, historii jego związku z ukochaną oraz opisie wydarzeń i przeżyć wojennych. W powieści rysuje się podwójny obraz świata, uzyskany nie tylko dzięki połączeniu obecnych zdarzeń ze reminiscencjami z czasów pokoju jako dwóch części życia jednego człowieka. Mamy tu do czynienia z kontrastem brutalności ze zmysłowością, sacrum  przeplata się z profanum, rozmowy o Bogu mieszają z opisami żołnierskich problemów żołądkowych. Celem artykułu jest pokazanie ambiwalencji świata w powieści, stawiającej w opozycji piękno i brzydotę, śmiech i powagę, życie i śmierć, wielkość i nikczemność.

The first novel by Zakhar Prilepin Pathologies is the first literary work describing the war in Chechnya, written by a participant in the events. The main character, Jegor Taszewski, is the alter ego of the writer. The composition of the book is based on three lines: the memories of the protagonist's childhood, the story of his relationship with his beloved Dasha, and the description of the events and experiences of war. A double image of the world, not only achieved by a combination of current events with reminiscences from the times of peace as two parts of the life of one man, is shown in the novel. We are dealing with a brutal contrast with sensuality, sacred mixes with profane, talks about God adjacent descriptions of soldier diarrhea. This article aims to show the ambivalence of the world in the novel, putting in opposition beauty and ugliness, laughter and seriousness, life and death, greatness and wickedness.