Marble tombstone. On two poems to Stanisława Hornowska

The article is an attempt at the interpretation of two poems by C. Norwid: [“A Pani cóż ja powiem?... oto, że w tym życiu...”] – [What do I say to you, Lady?… that in this life…] and [„W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu...”] – [In the room where St. Stanislaus fell asleep in God’s peace...]. It also clarifies the current state of knowledge about the addressee of both poems, Stanisława Hornowska, the poet’s cousin, and the circumstances in which both works were created. A significant part of this contribution is devoted to the Roman traces of St. Stanislaus Kostka and the places associated with his presence in the Eternal City, as well as the decor of those places which played an important role in the formation of Norwid’s image of St. Stanislaus. The last part of this article points to the perfectly visible tension between the static equilibrium of the real sculpture presenting the death of St. Stanislaus and the image of Tommaso Minardi hanging over it, titled Mary with Angels and Saints Waiting for the Soul of St. Stanislaus Kostka – and the dynamically constructed poetic vision.

Artykuł przynosi próbę interpretacji dwóch wierszy C. Norwida: [„A Pani cóż ja powiem?... oto, że w tym życiu...”] i [„W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu...”], zawiera również uściślenie dotychczasowej wiedzy o adresatce obu wierszy, Stanisławie Hornowskiej, kuzynce poety, i okolicznościach, w jakich powstały oba utwory. Znaczny fragment szkicu poświęcony został rzymskim śladom św. Stanisława Kostki i miejscom związanym z jego obecnością w Wiecznym Mieście, a także wystrojowi tych miejsc, które odegrały ważną rolę w kształtowaniu się wyobrażenia Norwida o św. Stanisławie. Ostatnia część wskazuje na doskonale widoczne napięcie między statycznością realnie istniejącej rzeźby, przedstawiającej śmierć św. Stanisława, i zawieszonego nad nim obrazu Tommaso Minardiego, zatytułowanego Maryja w otoczeniu aniołów i świętych oczekująca na duszę św. Stanisława Kostki – a dynamicznie skonstruowaną wypowiedzią poetycką.