Implant zakotwiczony w kości u dzieci i młodzieży. Zmiany skórne i powikłania

Cel: Ocena czynników przyczyniających się do rozwoju zmian skórnych i powikłań miejscowych w populacji dzieci i młodzieży poddawanych zabiegom wszczepiania implantów słuchowych zakotwiczonych w kości (BAI). Metody: Retrospektywny przegląd dokumentacji pacjentów pediatrycznych i pacjentów w okresie dojrzewania (wiek 0–17 lat) poddanych zabiegowi BAI w związku z niedosłuchem mieszanym, niedosłuchem przewodzeniowym i jednostronną głuchotą w ośrodku akademickim trzeciego stopnia referencyjności. Zebrano dane demograficzne, dane kliniczne, informacje nt. rodzaju implantu oraz zmienne związane z zabiegiem operacyjnym, które następnie poddano analizie pod kątem związku z powstawaniem zmian skórnych i powikłań miejscowych. Wyniki: W badanym okresie wykonano 39 zabiegów BAI u 28 pacjentów. Średni wiek w momencie implantacji wynosił 10,5 ± 3,4 lat (5–16 lat). Do wystąpienia zmian skórnych i powikłań miejscowych doszło w przypadku 61,5% (24/39) zabiegów BAI. Ogółem, powikłania miejscowe odpowiadały za 75% (18/24) przypadków, zaś zmiany skórne za 25% (6/24). Operacja rewizyjna była wymagana w 41,0% (16/39) przypadków. Średnia wieku w momencie operacji rewizyjnej w związku ze zmianami skórnymi lub powikłaniami miejscowymi, samymi powikłaniami miejscowymi i samymi zmianami skórnymi wynosiła odpowiednio: 14,6 ± 3,3 lat (7,25–19), 13,4 ± 4,0 lat (7,3–17) i 16,1 ± 1,2 lat (13,8–17), bez różnic między grupami. Dla implantów związanych z wystąpieniem zmian skórnych i powikłań miejscowych przeżywalność łączników po okresie 6,75 lat od implantacji wyniosła 33,3%. Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie czynników demograficznych i klinicznych między pacjentami, u których doszło do wystąpienia zmian skórnych i powikłań miejscowych a pacjentami, u których zmiany i powikłania nie wystąpiły. Wyższe odsetki zmian skórnych i powikłań miejscowych odnotowano dla zabiegów wykonywanych z wykorzystaniem technik dwuetapowych, nacięć nieliniowych i szwów wchłanialnych. Wniosek: W przypadkach technik jednoetapowych, prowadzonych z użyciem nacięć liniowych/wycięć z zastosowaniem puncha i z wykorzystaniem szwów niewchłanialnych obserwowano mniejszy odsetek zmian skórnych/powikłań miejscowych. Czas przeżycia łącznika w przypadkach zmian skórnych i powikłań miejscowych sięga 6,75 lat od implantacji. Przed pierwszym wszczepieniem implantu u młodszych dzieci należy rozważyć ewentualną potrzebę wykonania operacji rewizyjnej i wymiany łącznika na dłuższy w okresie dojrzewania, prawdopodobnie w czasie, gdy tkanka miękka skóry głowy ulegnie zgrubieniu; o ewentualności tej należy poinformować opiekunów dziecka.