This paper discuses an eco-apocalyptic non-fiction, which can be described as dark biology (referring to dark fantasy, dark science-fiction or noir crime fiction). The analysis is focused on Richard Preston’s, David Quamenn’s, Karl Taro Freenfeld’s and Nathan Wolfe’s medical/scientific nonfiction and heroic-exploratory narratives. The authors of dark narratives about viruses use the motives typical of crime, thriller, horror or sensation fiction. This analysis is set in a context of „dark ecology” — Timothy Morton’s eco-critical project.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00