Dr. Horrible`s revenge of the beta male. Popkulturowe narracje o wykluczeniu geeków jako źródło tożsamości niedobrowolnych celibatariuszy

Przedmiotem artykułu jest popularna na początku XXI wieku narracja o społecznym wykluczeniu i prześladowaniu nastoletnich geeków i ich słusznej zemście oraz to, w jaki sposób przyczyniła się ona do wytworzenia tożsamości niedobrowolnych celibatariuszy (inceli). Jako przykład modelowej narracji sprzyjającej wytworzeniu się incelskich fantazmatów omawiany jest musical Dr. Horrible’s Sing-Along Blog Jossa Whedona z 2008 roku. W momencie powstania film miał traktować o antagonizmie geeków i prześladujących ich jocków, a we współczesnym kontekście ma zupełnie odmienną wymowę.

The paper discusses the narrative about social marginalization and bullying of geeks and their justified revenge which has been widely popular in the first decade of the 21st Century. Said narrative is discussed as one of the factors which have contributed to the emergence of the incel identity, and is exemplified by Joss Whedon’s musical Dr. Horrible’s Sing-Along Blog. At the moment of its creation the 2008 movie was supposed to portray the antagonism between the geeks and the jocks who torment them. Nowadays, in a changed social context, the movie’s message is very much different.