In World War II, the Battle of Monte Cassino (also called the Battle of Rome) was a breakthrough moment of the Italian campaign.
The Battle of Monte Cassino, which was remarkably vicious and ruthless, lasted nearly five months. During the entire Italian campaign, which ran from 3 September 1943 to 2 May 1945, the Allies lost nearly 312,000 soldiers and Germans suffered about 435,000 killed and injured, i.e. an average of 1,233 people per day for both sides. The most fierce fights took place on the Gustav Line: Germans, Italians, Americans, French, British, Indians, New Zealanders, Poles, Canadians and South Africans lost about 200,000 soldiers within 129 days. The 2nd Polish Corps alone had 924 dead, 2930 injured and 345 missing.
During the recognition of the site and the preparation of the assaults, soldiers of the 12th Geographical Company of the 2nd Polish Corps drew, alongside maps, many perspective sketches of hills and structures from several observation posts. The authors attempted to analyse selected sketches, in terms of their geometric parameters and compatibility with a map made in 1944, based on aerial photographs. Some of these sketches are not perspective drawings but panoramic (mapped on cylindrical or spherical surface), with specified angular graduation and distances. Probably, they were to be used for artillery fire – which is proven by their precision. The art of the terrain’s details is also noteworthy. On the other hand, photogrammetric observations, unlike geodesic ones, are not made directly on the measured object, but indirectly on properly taken photographs. They are called measuring photos or photograms. The basic requirement for measuring photos is their fidelity with a central projection (which, in view of the imperfections of image extraction techniques, is only its closest mathematical model). After taking pictures, the actual dimensions and shape of the area or object recorded in the pictures are determined by awareness of the conditions under which these photos were taken (shooting distance and camera type). For these reasons, photogrammetric methods have been used in archaeology, architecture and preservation of monuments, astronomy, ballistics, construction, geology, mining, hydrology, forensics, forestry, medicine, automotive and shipbuilding industries, and especially in surveying and cartography.
Podczas II Wojny Światowej, w trakcie kampanii włoskiej, przełomowym momentem stała się bitwa pod Monte Cassino (zwana także Bitwą o Rzym).
Bitwa o Monte Cassino trwała blisko pięć miesięcy. Były to niezwykle krwawe i bezlitosne zmagania. W czasie całej kampanii włoskiej, która trwała od 3 września 1943 do 2 maja 1945 roku, alianci stracili blisko 312 tys., a Niemcy około 435 tys. zabitych i rannych, czyli łącznie dla obu stron średnio 1233 ludzi każdego dnia. Walki na Linii Gustawa były najbardziej zacięte: Niemcy, Włosi, Amerykanie, Francuzi, Brytyjczycy, Hindusi, Nowozelandczycy, Polacy, Kanadyjczycy i Południowi Afrykanie stracili około 200 tys. żołnierzy w ciągu 129 dni. Straty samego tylko 2 Korpusu Polskiego wyniosły 924 zabitych, 2930 rannych, 345 zaginionych. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia].
W trakcie rozpoznanie terenu i przygotowania szturmów, żołnierze 12 Kompani Geograficznej 2 Korpusu Polskiego wykonali, oprócz map, wiele szkiców perspektywicznych wzgórz i budowli z kilku stanowisk obserwacyjnych. Autorzy podjęli próbę analizy wybranych szkiców, pod kątem ich parametrów geometrycznych i zgodności z mapą, wykonaną w 1944 roku w oparciu o zdjęcia lotnicze. Część z tych szkiców nie jest rysunkami perspektywicznymi tylko panoramicznymi (odwzorowanymi na powierzchni walcowej albo sferycznej), z podaną podziałką kątową i odległościami. Prawdopodobnie, miały one być wykorzystywane do ostrzału artyleryjskiego - świadczyć o tym może ich precyzja. Na uwagę zasługuje również wręcz artystyczne przedstawienie szczegółów terenu. Natomiast fotogrametryczne obserwacje w odróżnieniu od geodezyjnych, nie są wykonywane bezpośrednio na mierzonym obiekcie, ale pośrednio na odpowiednio wykonanych jego zdjęciach; nazywamy je zdjęciami pomiarowymi lub fotogramami. Podstawowym wymogiem stawianym zdjęciom pomiarowym jest ich wierność z rzutem środkowym, (który wobec niedoskonałości technik uzyskiwania obrazów jest jedynie jego najbliższym modelem matematycznym). Po wykonaniu zdjęć wyznacza się rzeczywiste wymiary i kształt zarejestrowanego na zdjęciach terenu lub obiektu wykorzystując do tego celu znajomość warunków, w jakich zdjęcia te zostały wykonane (odległość fotografowania i rodzaj aparatu). Z wymienionych względów metody fotogrametryczne znalazły zastosowanie w archeologii, architekturze i konserwacji zabytków, astronomii, balistyce, budownictwie, geologii, górnictwie, hydrologii, kryminalistyce, leśnictwie, medycynie, przemyśle motoryzacyjnym i stoczniowym, a szczególnie w geodezji i kartografii.
