Generał broni Stanisław Maczek

Artykuł przedstawia postać generała broni Stanisława Maczka. Urodził się 31 marca 1892 roku w miasteczku Szczerzec pod Lwowem. W czasie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej, na froncie rosyjskim w Karpatach i froncie włoskim w Alpach. Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. W latach 1923-1924 kształcił się w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W 1938 roku mianowano go dowódcą 10. Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej. Po wybuchu II wojny światowej wraz ze swą jednostką brał udział w walkach odwrotowych i działaniach opóźniających, a poźniej został internowany na Wegrzech. W listopadzie 1939 roku dotarł do Francji gdzie wziął udział w kampanii francuskiej. Po kapitulacji Francji dołączył do Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. W 1942 roku stanął na czele 1. Dywizji Pancernej, która na początku 1944 roku wylądowała w Normandii. Przeszedł cały szlak bojowy Aliantów przez Francję, Belgię i Holandię, wojnę kończąc na terytorium Niemiec. Po wojnie został dowódcą I Korpusu Polskiego i awansowany do stopnia generała dywizji. 11 listopada 1990 roku prezydent RP na uchodźstwie awansował Maczka na generała broni. Zmarł 11 grudnia 1994 roku w Edynburgu.

Fotografie.