Służba Bezpieczeństwa a sumienie kapłańskie

Tematem artykułu jest werbunek duchownych przez Służbę Bezpieczeństwa. Po 1956 roku SB stosowała wobec duchownych, których chciała pozyskać jako tajnych współpracowników coraz to nowe i wyrafinowane sposoby przekonywania i rozmów. Niewątpliwie najskuteczniejszą próbą były sytuacje, gdy kapłan złamał prawo lub popełnił czyn lubieżny. Funkcjonariusze SB korzystali z takich sytuacji. Najskuteczniejszą obroną przed nagabywaniem i propozycją podpisania współpracy z SB okazywała się wierność powołaniu kapłańskiemu. Wtedy cały arsenał środków, sposobów i podejść dla pozyskania okazywał się bezużyteczny.