Zjawisko wykluczenia społecznego więźniów i osób opuszczających ośrodki penitencjarne. Analiza problemu i możliwości przeciwdziałania zjawisku

W dzisiejszych czasach bardzo łatwo wykluczyć kogoś nie tyle z własnego życia, ile z całego społeczeństwa, które zdaje się nie akceptować ludzi „zbędnych”. Takimi osobami są bez wątpienia więźniowie i osoby opuszczające zakłady karne. Autora artykułu nie interesowały badania empiryczne; miał raczej na celu zwrócenie uwagi na omawiany problem i ewentualne próby przeciwdziałania. Po omówieniu tematu wykluczenia społecznego i jego oddziaływania na omawiane grupy autor skoncentrował się na trudnościach i przeciwnościach, z którymi zmagają się oni w prawdziwym życiu. Wnioski, które podaje, świadczą o głębokim przemyśleniu podjętego tematu i dotyczą rodzajów wsparcia udzielanego osadzonym w zakładach karnych, pomocy instytucjonalnej (zarówno na etapie odbywania kary, jak również i później, po wyjściu na wolność), a także postulatów w zakresie zmian postpenitencjarnych. Konkluzją artykułu jest nawoływanie do reform, które po winny nastąpić nie tylko w strukturach państwa, ale przede wszystkim w sposobie myślenia współczesnych ludzi.

Nowadays, it is very easy to exclude someone not only from our lives but also from the society. Prisoners and ex-prisoners are undoubtedly socially rejected people often treated like outcasts. The author of the article was not interested in an empirical research, but rather he aimed to point out the existing problem and eventual attempts to counteract it. After describing the issue of social exclusion and its effects on the post prison societies, the author focuses on difficulties and hardships they struggle with in the real life. The author provides us with an in-depth analysis of conclusions concerning different types of help and support for inmates, institutional support (not only for inmates in prison but also for released convicts) and lasting changes that need to be made. The conclusion of the paper is the call for reform that should take place not only in the structures of the state but first of all in the way of thinking of contemporary people.