Przetrwałe nadciśnienie płucne noworodków – wybrane aspekty opieki pielęgniarskiej w polskich i australijskich oddziałach intensywnej terapii noworodków

Noworodki, u których rozpoznano przetrwałe nadciśnienie płucne (PPHN), są jednymi z „najtrudniejszych” pacjentów Oddziału Intensywnej Terapii Neonatologicznej (OITN). Pomimo ogromnego rozwoju, jaki dokonał się w neonatologii, umieralność wśród noworodków z PPHN jest nadal wysoka, a przebieg procesu leczenia niewydolności oddechowej – dużo bardziej skomplikowany niż dawniej. Zrozumienie istoty choroby oraz znaczenia prawidłowej pielęgnacji istotnie wpływa na proces leczenia. Cel pracy. Celem niniejszej publikacji jest omówienie standardów postępowania pielęgniarskiego wobec noworodków z przetrwałym nadciśnieniem płucnym. Praca przedstawia aspekty opieki nad dzieckiem z PPHN w polskich i australijskich oddziałach neonatologicznych. Skrócony opis stanu wiedzy. Noworodek z zespołem nadciśnienia płucnego wymaga profesjonalizmu i doświadczenia, zarówno zespołu lekarskiego, jak i pielęgniarskiego. Ponadto podkreśla się znaczenie w procesie zdrowienia rozważnej i profesjonalnej opieki pielęgniarskiej. Ocena stanu ogólnego w połączeniu z historią choroby, objawami klinicznymi, poziomem saturacji i gazometrią pomaga właściwie ocenić stan dziecka. Umiejętność rozpoznawania niepokojących objawów ze strony układu oddechowego jest istotna w celu oceny skuteczności prowadzonej wentylacji. Podsumowanie. Zasada minimal handling w opiece nad noworodkiem z PPHN ma znaczenie priorytetowe. Nadgorliwa pielęgnacja nie wpływa na przyśpieszenie procesu zdrowienia noworodka. Bardzo istotne jest utrzymywanie zorganizowanej oraz skoordynowanej opieki. Noworodek z PPHN powinien mieć zapewniony spokój. Ciągłe monitorowanie parametrów życiowych, ciśnienia tętniczego oraz poziomu saturacji zmniejsza potrzebę manipulacji, zapewniając noworodkowi spokój i bezpieczeństwo.

Newborns diagnosed with persistent pulmonary hypertension (PPHN) are among the ‘most difficult’ patients of Neonatal Intensive Care Units (NICU). Despite tremendous progress in neonatology, the mortality among infants with PPHN is still high, and the process of treatment of respiratory failure is much more complicated than before. Understanding the nature of the disease and the importance of proper care has significant impact on the healing process. Objective: The aim of the study is to discuss the standards of nursing of newborns with persistent pulmonary hypertension. The paper presents various aspects of care of the child with PPHN in Polish and Australian Neonatal Units. Summary of current knowledge: A newborn with pulmonary hypertension syndrome requires professional and experienced medical and nursing teams. The assessment of general ‘health status’, combined with clinical history, clinical symptoms, oxygen saturation level and arterial blood gases, helps to assess the condition of the child. The ability to recognize the distressing symptoms of respiratory system failure is important for assessing the efficiency of conducted ventilation. Summary: The principle of minimal handling in the care of newborns with PPHN is of the uttermost importance. Maintaining organized and coordinated care is essential. It is also important to ensure security and peace for a newborn baby with PPHN. Continuous monitoring of vital signs, such as blood pressure or oxygen saturation levels, reduces the necessity for manipulation, thus providing the infant with calm and security.