Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Portret „teatrała”. Tadeusz Kudliński – krytyk...

Tytuł:
Portret „teatrała”. Tadeusz Kudliński – krytyk...
The portrait of a 'theatre man' - Tadeusz Kudliński - a critic...
Autorzy:
Łubieniewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938396.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Kudliński
traditionalism
drama
a polemic
experiment
postmodernity
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2018, 18; 104-112
2081-1853
Język:
polski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Tadeusz Kudliński remained in the memory of Cracovians, above all, as a theatre critic and the author of books dedicated to this topic, which have been republished many times. Serving the function of an educational mission, they combined a harmonious perspective of a historian, researcher, critic, polemicist and apologist, who was also a great story-teller. The role of a ‘theatre man’, which he assumed, also included contacts with amateur theatre, discussions with audience and cooperation with the Theatre Lovers Club. Views on art which had clashed in the preceding century, were clearly reflected in the monographs and collections of reviews written by the author, for whom the history of the theatre was, in fact, the history of drama. For years, Kudliński consistently carried out his ‘theatre lesson’. It revolved around numerous issues – from the description of various theatrical aesthetics, through the search for ‘a Polish style’ of performance, to the characterisation of experimental groups (e.g. Grotowski’s or student theatre). The critic placed experiment on the side of cultural life, on no account in the popular theatre, therefore, he criticised all Polish directors from the second half of the 20th century who staged ‘experimentally’, especially classics. Being a traditionalist and a supporter of theatrical illusion, he attacked Brecht’s model of epic performance, glorifying ”the process of actor transformation”, although he emphasised that it doesn’t have to ”concern only reality.” He provoked, irritated – and taught, which can be confirmed by the fact that his books about theatre are still widely read nowadays.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies