Wplyw jonow miedzi oraz olowiu na wzrost i rozwoj wybranych grzybow

W warunkach laboratoryjnych badano wpływ soli miedzi, ołowiu w stężeniach 5,0, 0,5 i 0,05 mmol‧dm⁻³ oraz ich interakcji na szybkość wzrostu kilku gatunków grzybów glebowych: Aspergillus niger, Trichothecium roseum, Trichocladium asperum, Trichoderma viride, Cladosporium cladosporoides, Penicillium frequentans. Wyniki badań dowodzą, że grzyby glebowe oznaczły się zróżnicowaną reakcją na metale ciężkie. Ich działanie istotnie zależało od gatunku grzyba, rodzaju związku i jego stężenia oraz czasu hodowli. Spośród dwóch badanych związków mniej toksyczny w odniesieniu do większości badanych grzybów okazał się Pb(NO₃)₂, zastosowany nawet w większych stężeniach. Działanie dwóch badanych metali ciężkich na wzrost i rozwój grzybów glebowych było na ogół bardziej toksyczne niż związków zastosowanych pojedynczo.

The effect of copper and lead salts in concentrations of 5.0, 0.5 and 0.05 mmol‧dm⁻³, as well as their interactions, on growing rate of several soil fungi: Aspergillus niger, Trichothecium roseum, Trichocladium asperum, Trichoderma viride, Cladosporium cladosporoides, Penicillium frequentans, were investigated under laboratory condition. The results of investigations proved that soil fungi showed diverse response to heavy metals. Their activity significantly depended on the sort of fungi, kind and concentrations of used metals and the time of incubation. From both studied metals less toxic to most of investigated fungi proved to be Pb(NO₃)₂, even used at stronger concentrations. However the effect of both investigated heavy metals on the growth and development of soil fungi, was generally more toxic when applied togethet, than at their separate application.