Natężenie fotosyntezy i oddychania liści sporofilowych epifitycznej paproci (Platycerium bifurcatum (CAV.) C. CHR.) w warunkach stresu wodnego

Paproć Platycerium bifurcatum zajmuje zróżnicowane ekofizjologicznie siedliska charakteryzujące się okresowym niedostatkiem wody. P. bifurcatum wytwarza dwa rodzaje liści, jedne to liście sporofilowe, które służą jako główny organ asymilacyjny oraz liście okrywowe odgrywające istotną rolę w magazynowaniu wody. Odwodnienie przeprowadzono w powietrzu o wilgotności względnej 10-20%, a także w obecności roztworu mannitolu, który obniża potencjał wody o -0,6 MPa. Utrata nieznacznych ilości wody 5-15% w czasie dehydracji liści sporofilowych powoduje znaczny spadek intensywności fotosyntezy. Natężenie tego procesu po 24 godzinach odwodnienia obniża się o około 55%, a po pięciu dobach dehydracji o 75%. Rehydracja zachodzi bardzo powoli, a fotosynteza nie powraca do pierwotnego natężenia. W warunkach symulowanej suszy osmotycznej wywołanej mannitolem, który obniża potencjał wody w komórkach o około -0,6 MPa, natężenie fotosyntezy obniża się o około 30% po 5 dniach, a wydłużenie okresu suszy do 10 dni wywołuje spadek intensywności tego procesu o około 50%. Oddychanie ciemniowe jest procesem mniej wrażliwym na zmniejszanie potencjału wody w tkankach niż fotosynteza. Uzyskane wyniki wskazują, że liście sporofilowe są bardzo wrażliwe na uszkodzenia wywołane stresem wodnym i nie posiadają zdolności do naprawy uszkodzeń.

Epiphytes, which comprise Platycerium bifurcatum, live in varied ecophy- siological habitats characterised by periodic water deficit. P. bifurcatum produces two kinds of leaves: sporophyll leaves, which serve as the main assimilation organs and niche leaves, which play an important role in water storage. The dehydration was carried out in the air of 10-20% relative humidity and also using mannitol solution, which decreases water potential by -0,6 MPa The loss of insignificant amount of water (5-15%) during the dehydration of sporophyll leaves causes a noticeable decrease in photosynthesis intensity. The intensity of this process after a 24-hour period of dehydration decreases by about 55%, and after 5 days of dehydration by 75%. The rehydration is very slow and photosynthesis is not restored to the initial intensity. Under the conditions of simulated osmotic drought caused by mannitol solution, (decreasing water potential in cells by about -0,6 MPa) the intensity of photosynthesis decreases by about 30% after 5 days; extending the drought period to 10 days causes a drop in the intensity of the process by about 50%. Dark respiration is less sensitive to a decrease in water potential in tissues than photosynthesis. The results obtained show that sporophyll leaves are very sensitive to damages caused by water stress, and they lack the ability to repair them in a relatively short time.