Dialog wychowawczy – szanse i zagrożenia

Der Artikel will die These begründen, dass die Kommunikationsfähigkeiten der wichtigste Bestandteil des Erziehungsprozesses sind und dass die Bedingung einer erfolgreichen Kommunikation die Beherrschung der Regeln der schwierigen Kunst der offenen Kommunikation ist (sowohl in Form der unmittelbaren wie der mittelbaren Kommunikation). Um richtige zwischenmenschliche Beziehungen aufzubauen, sollte man einen guten Dialog verwirklichen: der Inhalt, die Sprache und das Gesprächsklima sollten die Offenheit (gemäß dem Rang der Probleme), die Aufmerksamkeit und taktvoll vermittelte Wahrheit fördern. Ein gutes Gespräch verlangt bedingungslos einen Verzicht auf eine angewöhnte Attitüde, sich automatisch verteidigen zu müssen. Es sollte das Gefühl der subjektiven Nähe und Sicherheit aufbauen.

The purpose of this article is justification of the view that communication skills are the most important part of the process of education and that the difficult art to master the principles of open communication (both in the form of direct communication and indirect) is a prerequisite for an effective agreement. To build proper inter-human relationships, people should realise a good type of dialogue: content, language and climate talks should foster openness (i.e. the rank of problems), mindfulness and between the truth. Good conversation requires mandatory expulsion of habitual, automatic adoption of a defensive posture. It should facilitate building a sense of subjective closeness and security.

Celem artykułu jest uzasadnienie poglądu, że kompetencje komunikacyjne są najważniejszym elementem procesu wychowania oraz że opanowanie zasad trudnej sztuki komunikacji otwartej (zarówno w formie komunikacji bezpośredniej, jak i pośredniej) jest warunkiem skutecznego porozumienia. Aby zbudować prawidłowe relacje międzyludzkie, należy realizować dobry typ dialogu: treść, język i klimat rozmowy powinny sprzyjać szczerości, uważności i taktownemu mówieniu prawdy. Dobra rozmowa bezwzględnie wymaga wyrugowania nawykowego, automatycznego przyjmowania postawy obronnej. Powinna budować poczucie subiektywnej bliskości i bezpieczeństwa.