The essence of the concepts of spirituality, morality, religion in the scientific literature is defined in the paper; the goals and tasks of spiritual education of preschoolers are justified; the content of preschoolers’ spiritual education in software support of the modern nursery schools is highlighted; folk pedagogy as a means of preschoolers’ spiritual development is characterized; methodical recommendations on the usage of folk pedagogy in the preschoolers’ spiritual development are developed. The study has proved that the spirituality of every child, his humanity, begins with native home, mother’s lullaby, grandmother’s stories and fragrant bread among the cherry orchard, parental reliable shoulder and grandfather’s advice, trusted friends with their humor, games and entertainment. It is proved in this paper, that folk pedagogy due to the traditions, customs and rituals of national calendar provides the ideals of goodness, morality, aesthetics to preschoolers, and every child having suffered for a beneficial effect of national spiritual treasures, honorably aspires to follow parents, grandparents and ancestors’ wills, strengthens their family tree with good deeds. We have proved that spiritual education is held by means of language, song, prayer, fairy-tale, lives of saints and heroes, poetry, festivals, entertainment, etc.
W oparciu o literaturę naukową w artykule przedstawiono definicje pojęć: „duchowość”, „moralność”, „religijność”. Uzasadniono też cel i zadania duchowego wychowania dzieci w wieku przedszkolnym, zaprezentowano treści programowo-metodyczne, dokonano charakterystyki pedagogiki ludowej oraz przedstawiono rekomendacje dotyczące użycia środków pedagogiki ludowej dla duchowego rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym. Na podstawie przeprowadzonych badań dowiedziono, że duchowość każdego dziecka i jego humanizm mają swoje początki w domu rodzinnym, w świetle ogniska domowego, śpiewanej przez matkę kołysanki, opowiadanych przez babcię bajek, pachnącego chleba i sadu wiśniowego, a także silnych ojcowskich ramion, dobrych rad dziadka, wiernych przyjaciół z ich poczuciem humoru, różnych zabaw i rozrywek. W pracy wykazano, iż pedagogika ludowa, na którą składają się: tradycja, obyczaje, ceremonie kalendarza ludowego, rozwija w dzieciach przedszkolnych takie cechy, jak dobroć, moralność, poczucie estetyki. Każde dziecko, które poznało korzystny wpływ „ludowych skarbów duchowych”, zamierza zatem godnie przestrzegać testamentu rodziców, dziadków i pradziadków, pragnie utrwalać własny rodowód poprzez dobre uczynki. Wykazano także, że wychowanie w wymiarze duchowym jest realizowane przy pomocy języka, bajki, pieśni, modlitwy, przykładów życia świętych i bohaterów, świąt, rozrywek itp.