Segregacja nanokrystalitów jako sposób na zwiększenie wydajności żelazowego katalizatora w reakcji rozkładu amoniaku

Badano szybkość reakcji katalitycznego rozkładu amoniaku na stosowanym w przemyśle stopowym katalizatorze żelazowym dotowanym trudno redukowalnymi tlenkami promotorów (Al2O3, CaO, K2O) oraz na próbkach tego katalizatora o zmodyfikowanej morfologii. Do modyfikacji katalizatora użyto chemicznej metody do wyodrębnienia z materiału o szerokim rozkładzie wielkości krystalitów frakcji o zawężonym rozkładzie i określonej średniej wielkości krystalitów. Pomiary szybkości reakcji chemicznych przeprowadzono w różniczkowym reaktorze rurowym wyposażonym w układ pomiaru masy oraz miernik stężenia wodoru w fazie gazowej. W wyniku modyfikacji otrzymano nanokrystaliczny materiał, który charakteryzował się ok. 1,6-krotnie większą wydajnością w reakcji katalitycznego rozkładu amoniaku w odniesieniu do próbki referencyjnej, w przeliczeniu na masę użytego katalizatora.