Małe gospodarstwa rolne jako ekoinnowacyjny element rozwoju zrównoważonego obszarów nadrzecznych

Naturalnie funkcjonujące tereny łęgowe mają znaczne zdolności retencyjne, a dzięki temu stanowią ekoinnowacyjny element łagodzenia skutków zjawisk ekstremalnych, takich jak powodzie i susze. Zagospodarowanie tych terenów powinno zatem zachowywać naturalne zdolności retencyjne, dostarczać korzyści ekonomicznych, a jednocześnie sprzyjać społecznościom lokalnym. Celem badań przeprowadzonych w dolinie Wisłoka była identyfikacja percepcji powodzi i susz przez właścicieli małych gospodarstw oraz określenie ich skłonności do zmiany użytkowania terenów zalewowych. Rolnicy nie dostrzegają pozytywnego, użyźniającego wpływu powodzi, negatywne oddziaływanie podtopień bardziej podkreślane jest na gruntach ornych. Wpływ suszy oceniany jest jako mniejszy na użytkach zielonych niż na gruntach ornych. Mimo tego nie odnotowano skłonności do zamiany ich w trwałe użytki zielone, na których straty oceniane są na niższe.