Wpływ systemów emerytalnych na efekt Laffera w krajach OECD

The article is concerned with the so‐called Laffer effect - an effect involving the relationship between possible rates of taxation and the resulting levels of government revenue - in countries that are members of the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD). The author sets out to designate a maximum of the Laffer curve - a visual representation of the Laffer effect - in the economies of individual OECD countries with institutional pension schemes. To this end, Chrzonstowski uses a mathematical model he developed earlier. The model theoretically predicts the possibility of an effect associated with the Laffer curve in an economy with an institutional pension scheme. The research involved a three-stage analysis with the use of available statistical data on OECD countries and a World Bank database. In the first and second stages of the study, only 16 of 34 OECD economies examined by the author met the criteria of the model for 2001-2010. However, calculations based on the available statistics confirmed the model’s predictions, Chrzonstowski says. The author concludes that the Laffer curve can rise to a maximum for any OECD economy. The maximum can range from 0 to 1, depending on the ratio of pensioners to the working population and on the output elasticity of capital in an economy.

Celem artykułu było wyznaczenie maksimum krzywej Laffera w gospodarkach poszczególnych krajów OECD posiadających instytucjonalne systemy emerytalne. Do realizacji tego zadania został wykorzystany model matematyczny opracowany wcześniej przez autora. Model przewiduje teoretycznie możliwość wystąpienia efektu związanego z krzywą Laffera w gospodarce z instytucjonalnym systemem emerytalnym. Podstawowa formuła modelu łączy produkt gospodarki tworzący wynagrodzenie czynników wytwórczych (kapitału i pracy) ze zmienną, którą jest stosunek liczby emerytów do liczby pracujących. Metodyka badania uwzględniała trzy etapy analizy z wykorzystaniem dostępnych danych statystycznych krajów OECD oraz bazy danych Banku Światowego. Pierwszy i drugi etap badania nie wypadł pomyślnie dla wszystkich krajów OECD. Kryteria modelu dla okresu 2001–2010 spełniło tylko 16 gospodarek na 34 zbadanych. Jednakże obliczenia przeprowadzone w oparciu o dane statystyczne potwierdzają przewidywania modelu. Gospodarka każdego kraju OECD może znajdować się w maksimum krzywej Laffera. To maksimum może być związane ze stosunkiem liczby emerytów do liczby pracujących z zakresu od 0 do 1. Może być ono umiejscowione bliżej 0 lub bliżej 1. Zależy to od elastyczności produktu względem kapitału w gospodarce. Przeprowadzone obliczenia nie rozstrzygają jednak, jaka jest rzeczywista w danej gospodarce elastyczność produktu względem kapitału.