Komunikacja w relacji lekarz-pacjent a budowanie zaufania

Celem artykułu badawczego jest empiryczna weryfikacja zależności pomiędzy komunikacją w relacji pacjent-lekarz a zaufaniem w wymiarze kompetencji, życzliwości i uczciwości. Badanie zostało przeprowadzone w 2015 roku metodą CAWI na ogólnopolskiej, reprezentatywnej próbie 982 respondentów, którzy deklarowali korzystanie z opieki zdrowotnej w ostatnim półroczu. Wyniki badania potwierdziły, że wraz z poprawą „jakości komunikacji” rośnie zaufanie w każdym z badanych rodzajów, choć największy wpływ komunikacja ma na zaufanie do życzliwości. Dodatkowo w artykule podjęto próbę wskazania zachowań z zakresu komunikacji, które szczególnie wpływają na budowę zaufania. Okazało się, że zaufanie do kompetencji lekarzy kształtowane jest przede wszystkim przez okazywane wsparcie emocjonalne oraz zrozumiałe i wyczerpujące przekazywanie informacji o stanie zdrowia. Zaufanie w życzliwość budowane jest poprzez otwartość wobec pacjentów, natomiast zaufanie w uczciwość lekarzy wymaga od nich umiejętności słuchania.

An aim of the research article is to empirically verify dependencies between communication in the relation patient–physician and confidence in the dimension of competency, kindness and integrity. The survey was carried out in 2015 by the CAWI method on the national representative sample of 982 respondents who declared the use of healthcare in the recent half-year. The survey findings confirmed that together with improvement of the quality of communication there was growing confidence in each of the types surveyed, though communication had the greatest impact on confidence in kindness. Additionally, in their article, the authors undertook an attempt to indicate the behaviours in the sphere of communication that had a particular impact on confidence building. It appeared that confidence in doctors’ competencies was primarily shaped by the demonstrated emotional support as well as by legible and exhausting conveyance of information on one’s state of health. Confidence in kindness is built through openness to patients, whereas confidence in physicians’ integrity requires from them an ability to listen to the patient.

Цель исследовательской статьи – провести эмпирическую верификацию зависимости между коммуникацией в отношениях врача с пациентом и доверием к его компетентности, доброжелательности и добросовестности. Обследование провели в 2015 г. по методу CAWI на общепольской представительной выборке 982 респондентов, которые заявляли о том, что они пользовались услугами здравоохранения в последнем полугодии. Результаты обследования подтвердили, что наряду с улучшением «качества коммуникации» растет доверие в каждом из обследуемых видов, хотя самое большое влияние коммуникация имеет на доверие к доброжелательности. Дополнительно в статье предприняли попытку указать поведение в сфере коммуникации, которое особенно влияет на формирование доверия. Оказалось, что доверие к компетентности врачей формируется прежде всего оказываемой эмоциональ- ной поддержкой, а также понятной и исчерпывающей передачей информации о состоянии здоровья. Доверие к доброжелательности формируется путем от-крытости к пациентам, тогда как доверие к добросовестности врачей требует от них умения слушать.