Artykuł jest próbą zrecenzowania książki Massimiliano Scandroglio Gioele e Amos in dialogo. Inserzioni redazionali di collegamento e aperture interpretative, opublikowanej nakładem Gregorian&Biblical Press w 2011 r. Książka wpisuje się w dość popularny w dzisiejszej biblistyce nurt egzegezy intertekstualnej, która jest nową odsłoną starej metody porównawczej, badającej związki i zależności pomiędzy poszczególnymi księgami biblijnymi i tym samym proces ich powstawania. Scandroglio skupia swoją uwagę przede wszystkim na rozdziale 4. Księgi Joela i konfrontuje go z rozdziałami 1. i 9. Księgi Amosa. De facto, wnikliwej analizie intertekstualnej zostają poddane następujące perykopy: Jl 4, 1–3/Am 9, 13–15; Jl 4, 4–8/Am 1, 3–2,16; Jl 4, 9–17/Am 1, 2; Jl 4, 18–2/Am 9, 13–15. Ponadto wychodząc od literackich związków między dwoma prorokami, Autor stara się uchwycić podobieństwa i różnice w ich przesłaniu teologicznym, czemu poświęcona jest druga część książki. Na uwagę czytelnika zasługuje przede wszystkim obszerna analiza dwóch teologicznych tematów, a mianowicie motyw „Dnia Pańskiego” i relacja Izraela z obcymi narodami. W Zakończeniu Autor stara się ukazać metodę intertekstualną w jej historycznym rozwoju i wpływ, jaki ma ona obecnie na egzegezę Księgi Joela i Amosa.
La tesi dottorale di Massimiliano Scandroglio Gioele e Amos in dialogo. Inserzioni redazionali di collegamento e aperture interpretative, difesa al Pontificio Istituto Biblico di Roma il 4 giugno 2010, è uno studio articolato in due parti: nella prima parte il capitolo 4 di Gioele viene messo a confronto con alcuni versetti dei capitoli 1 e 9 del libro di Amos. I titoli dei rispettivi capitoli si riferiscono alle seguenti pericopi: Gl 4, 1–3 → Am 9, 13–15; Gl 4, 4–8 → Am 1, 3–2, 16; Gl 4, 9–17 → Am 1, 2; Gl 4, 18–21 → Am 9, 13–15, sebbene de facto ne vengano studiati soltanto alcuni versetti o espressioni. Dopo l’analisi dei versetti scelti, fatta nella prima parte del libro, l’Autore – nella seconda – propone una serie di riflessioni su due temi (il Giorno di JHWH in Gl 1, 15–20; 2, 1–11; 3, 1–5; 4, 1–3.9–17 e in Am 2, 6–16; 6, 1–7; 9, 1–4; 5, 18–20; e il rapporto tra Israele e le nazioni in Gl 4 e in Am 1–2; 3, 1–2; 6, 1–7; 9, 7–10), che costituiscono, a suo dire, “la base tematica”, su cui Gioele entra in dialogo con Amos. Nella Conclusione (pp. 339–367) viene offerta la panoramica generale sul cosiddetto “approccio intertestuale” e sulle conseguenze che esso ha per l’esegesi di Gioele ed Amos. Alla fine si trovano Bibliografia, Indice biblico e Indice degli autori.
This article attempts to review a book by Massimiliano Scandroglio Gioele e Amos in dialogo. Inserzioni redazionali di collegamento e aperture interpretative which was published by Gregorian&Biblical Press w 2011. This book forms a part of the trend of intertextual exegesis which is popular in contemporary Bible studies. It is a new version of the old comparative method which researches the relations and interdependencies between individual books of the Bible and consequently the process of their formation. Scandroglio focuses mostly on the chapters 4 of the book of Joel and 1 and 9 of Amos. He thoroughly analyses the following excerpts: Jl 4, 1–3/Am 9, 13–15; Jl 4, 4–8/Am 1, 3–2, 16; Jl 4, 9–17/Am 1, 2; Jl 4, 18–2/Am 9, 13–15. Starting from literary connections between the two prophets, the author tries to find similarities and differences in their theological message and he devotes the second part of his book to this subject. Two theological subjects are particularly noteworthy: the topic of the Day of the Lord and the relation between Israel and gentile nations. In conclusion the author tries to present the intersexual method, its historic development and the influence which it currently has on the exegesis of the books of Joel and Amos.
