Tabuizowanie imienia w Chinach

Imiona władców, przodków, urzędników, nauczycieli były uważane w Chinach za tabu, tzn. nie wolno ich było wymawiać ani zapisywać. Zwyczaj ten miał ogromny wpływ na chińską kulturę i poważne konsekwencje dla codziennego życia wielu Chińczyków, jak również dla chińskiej historiografii. Ze względu na tabu wiele imion, tytułów i nazw geograficznych zostało zmienionych. Ludzie byli zmuszeni do rezygnacji z kariery lub zmiany stylu życia, aby zachować tabu imienia. Niektórzy z nich tracili z tego powodu życie. Tabuizowanie imienia było wyrazem grzeczności i szacunku, strachu i złości, legitymizacji władzy. Było ono ważnym elementem chińskiej kultury, a Chińczycy widzieli w nim istotny czynnik społeczny. Trudno zrozumieć chińską tradycyjną kulturę, nie biorąc pod uwagę tabuizowania imienia.

The names of sovereigns, ancestors, officials, teachers, were taboo in China – it was prohibited to pronounce or record them. This custom had an enormous impact on Chinese culture and serious consequences for the daily lives of many Chinese as well as for Chinese historiography. Because of such name tabooing many given names, titles and geographical names were changed. People had to stop their careers or change their lifestyle in order to maintain a naming taboo. Some of them were even killed in relation to the tabooing of names. The tabooing of names was an expression of courtesy and respect, fear and anger, legitimisation of power. It existed as an important element of Chinese culture and was perceived by the Chinese as a significant social factor. Chinese traditional culture cannot be contemplated without the tabooing of names taken into account.