Gospodarki BRIC w eksporcie krajów Europy Środkowej i Wschodniej

Wyraźne zmiany w geografii światowej gospodarki, jakie dokonały się w pierwszej dekadzie XXI wieku pod wpływem wzrostu znaczenia krajów BRIC, w niewielkim tylko stopniu znalazły odzwierciedlenie w eksporcie krajów Europy Środkowej i Wschodniej (EŚW). Największe gospodarki rozwijające się, prócz Rosji, wciąż praktycznie pozostają raczej egzotycznymi rynkami dla eksporterów z regionu EŚW. Udział Chin, Indii i Brazylii w eksporcie EŚW w 2011 r. wyniósł zaledwie 1,8%. Analiza zmian struktury geograficznej eksportu krajów EŚW w ostatnich latach wskazuje, że głównym celem przenoszenia produkcji do EŚW przez firmy z Europy Zachodniej było zwiększanie eksportu (dzięki poprawie konkurencyjności cenowej) na najbliższe geograficznie rynki, przede wszystkim UE-15 oraz Rosji i innych krajów b. ZSRR. Innymi słowy, kraje te stanowiły platformę eksportową dla korporacji międzynarodowych. Taka struktura geograficzna eksportu wynika, z faktu iż większość filii przedsiębiorstw zagranicznych w krajach EŚW specjalizuje się w produkcji i eksporcie wyrobów o stosunkowo mało zindywidualizowanych cechach, przeznaczonych na niższe segmenty rynku, podczas gdy produkcja towarów charakteryzujących się wyższą jakością (i jednocześnie ceną), pozostawiana jest najczęściej w krajach macierzystych.

Pronounced changes in the geography of the world economy that have occurred during the first decade of the twenty-first century, under the influence of the spectacular rise of the BRIC countries, were only slightly reflected in the exports of Central and Eastern Europe (CEE) countries. The largest developing economies, except Russia, still virtually remain rather exotic markets for exporters from the CEE region. These countries represent only a narrow margin in the CEE exports. In 2011, the share of China, India and Brazil in exports of countries in the region accounted for only 1.8%. An analysis of changes in the geographical structure of the CEE's exports that have taken place in recent years indicates that the main purpose of shifting production from Western Europe to the CEE companies was to increase exports (by raising the price competitiveness) to the closest geographically markets, especially to the EU-15 and Russia, and other countries of the former Soviet Union. This geographical pattern of exports results from the fact that most affiliates of foreign companies in CEEs specialise in the manufacture and exports of products with relatively few features, targeted for the lower segments of the market, while the production of goods of higher quality (and also price) has mostly remained in their home countries.