The Risk Level of Vietnam Listed Hotel, Tourism and Entertainment Industry Firms After The Global Crisis 2009-2011 Poziom ryzyka notowanych na giełdzie wietnamskich podmiotów z branży hotelarskiej, turystycznej i przemysłu rozrywkowego po globalnym kryzysie lat 2009-2011
This article gives some quantitative results based on evaluating the market
risk of the listed firms in the Viet Nam tourism industry (also including
tourism, hotel and entertainment groups), especially after the financial crisis
2009-2011.
First, by using quantitative and analytical methods to estimate asset and
equity beta of total 22 listed companies in Viet Nam tourism industry with
a proper traditional model, we found out that the beta values, in general, for
many institutions are acceptable.
Second, we recognised that the risk level, measured by equity and asset
beta mean, decreases when using leverage (asset beta mean value of 0.403
decreasing from equity beta mean of 0.588).
Third, by changing leverage in 3 scenarios, we recognised the dispersion
of the risk level, measured by equity beta var of 0.892, in the entertainment
industry is the highest, compared to the rest 2 industries.
Finally, this paper provides some outcomes that could provide companies
and the government more evidence in establishing their policies in governance.
W artykule przedstawiono niektóre wyniki badań ilościowych oparte na
ocenie ryzyka rynkowego notowanych na giełdzie firm w przemyśle turystycznym
Wietnamu (włączając również grupy z branży turystycznej, hotelarskiej
i rozrywkowej), szczególnie po kryzysie finansowym lat 2009-2011.
Po pierwsze, używając metod ilościowych i analitycznych do oszacowania
współczynnika beta aktywów i kapitału własnego ogółu 22 notowanych na
giełdzie spółek wietnamskiego przemysłu turystycznego wraz z właściwym
modelem tradycyjnym, ustaliliśmy, że wartości współczynnika beta generalnie
dla wielu instytucji są do przyjęcia.
Po drugie, uznaliśmy, że poziom ryzyka, mierzony średnią współczynnika
beta kapitału własnego i aktywów, obniża się wraz z zastosowaniem
dźwigni finansowej (wartość średniej współczynnika beta w wysokości 0,403
zmniejsza się w porównaniu ze średnią współczynnika beta kapitału własnego
w wysokości 0,588).
Po trzecie, poprzez zmianę dźwigni finansowej w 3 scenariuszach,
uznaliśmy, że dyspersja poziomu ryzyka, mierzona współczynnikiem beta
zmienności kapitału własnego w wysokości 0,892, jest najwyższa w branży
rozrywkowej w porównaniu z pozostałymi dwiema branżami.
Na koniec przedstawiono pewne wyniki, które mogą dać firmom i rządowi
więcej argumentów na kształtowanie ich polityk w sferze zarządzania.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00