Niemiecka droga do LLL University

Idea Lifelong learning towarzyszy polityce oświatowej od lat 60. XX wieku. Z andragogicznego punktu widzenia należy do pojęć pustych znaczących - mimo długiej tradycji nie jest pojęciem naukowym, cechującym się analityczną precyzją czy zawartością teoretyczną, ale jako ważna społecznie i gospodarczo strategia jest poddawana naukowej analizie. W artykule zbadano polityczno-oświatowy dyskurs na temat LLL Univeristy oraz jego przełożenie na praktykę akademicką w Niemczech, w ramach programu Federalnego Ministerstwa Edukacji i Badań „Awans poprzez edukację: otwarte szkoły wyższe” na lata 2011-2020. Zastosowano metodę analizy źródeł zastanych w języku niemieckim, interpretując je z unijnej i polskiej perspektywy. Z przeprowadzonej analizy wynika, że priorytetem LLL University w Niemczech jest rozszerzenie dostępu do szkół wyższych oraz łączenie kształcenia zawodowego i akademickiego, co jest zbieżne z polityką unijną w dziedzinie LLL. Na drodze do LLL University uczelnie niemieckie mają znaczące osiągnięcia, takie jak: deregulacja, wzrost liczby nietradycyjnych studentów, rozwój innowacyjnych form i oferty dydaktycznej, intensyfikacja współpracy z otoczeniem społecznym gospodarczym. Proces ten wymagał jednak pokonania licznych barier, takich jak: segregacyjny system edukacji w Niemczech, który utrudnia integrację kształcenia ogólnokształcącego, zawodowego, akademickiego i dla dorosłych oraz słaba integracja między kształceniem tradycyjnym i zorientowanym na potrzeby uczących się i gospodarki, a także, ciągle duża, nieufność wobec praktyki LLL.