W artykule zaprezentowano badania jakościowe dotyczące relacji społecznych dzieci wiejskich w czasie pandemii wirusa COVID-19 i ich sprawczości w tym zakresie. Materiał badawczy zgromadzono za pomocą zogniskowanych wywiadów grupowych z dziećmi w wieku 7 i 9 lat pochodzących z dwóch wsi z północno-wschodniej Polski. W wyniku badań scharakteryzowano ich kontakty społeczne w przestrzeni domu, szkoły i podwórka. Ustalono, iż dzieci podlegały relatywnie ograniczonej samotności, będąc zawsze w kontaktach z członkami rodziny i rówieśnikami z sąsiedztwa. Pobyt w szkole jest podstawą rozszerzenia relacji społecznych dzieci na wsi. Dzieci w wieku wczesnoszkolnym preferują kontakty bezpośrednie i media nie stanowiły podczas pandemii satysfakcjonującego dla nich pola relacji społecznych. Rodzice i szkoła ograniczali sprawczość dzieci w okresie pandemii.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00