Standardy komunikowania w jednostkach samorządu terytorialnego jako środek zapobiegania sytuacjom kryzysowym

Artykuł przedstawia sposoby i standardy przesyłania informacji w jednostkach samorządu terytorialnego, szczególnie w przypadku sytuacji kryzysowych. Proponowana jest takze analiza tych czynników, które ułatwiają danej organizacji zmierzenie się z sytuacją ekstremalną. Główny nacisk analizy położony jest na public relations jako na narzędzie niespontanicznej metody prezentacji informacji o danym wydarzeniu lub sytuacji. Przedstawiono i szczegółowo omówiono stosowane przez władze poszczególnych urzędów narzędzia komunikacji; jak również dane o opinii pracowników wobec tychże, a także przyczyny negatywnych ocen. Artykuł przedstawia i poddaje ocenie relacje urzędów z mediami.

The article presents the methods and standards of sharing information within local government units, particularly in the case of emergency situations. It puts forward an analysis of the factors that make it easier for a given local government unit to face an emergency situation. The core analysis deals with public relations as a tool of a non-spontaneous method of presenting information about a particular event or situation. The article also presents and discusses in detail those communication tools that are used by individual units, as well as employees’ opinions about them, along with the reasons for negative comments. Finally, the article presents and estimates the relations of local government units with the media.