Znaczenie militarne Prus Wschodnich w latach 1918-1939

W wyniku traktatu wersalskiego Prusy Wschodnie zostały oddzielone od Rzeszy polską częścią Pomorza. Była to prowincją wybitnie rolnicza i eksportująca spore nadwyżki żywności. W czasie wojny mogła wystawić i wyżywić dość silną armię (prawie 400 tys. mężczyzn zdolnych do noszenia broni), lecz nie była w stanie samodzielnie jej uzbroić i wyekwipować, co uzależniało ją pod tym względem od dostaw z Rzeszy. Prusy Wschodnie posiadały naturalne walory obronne w postaci dużej liczby jezior utrudniających ruchy atakujących wojsk i zmuszając je do przedzierania się wąskimi przesmykami. Poza tym, oddalone zaledwie 120 km od Warszawy, stanowiły nie tylko poważne zagrożenie dla stolicy Polski, ale były również korzystnym rejonem do rozpoczęcia działań wojennych przeciwko polskiemu Pomorzu. Strona polska, w pełni doceniając znaczenie militarne Prus Wschodnich, prowadziła intensywne rozpoznanie wywiadowcze tej prowincji przez cały okres istnienia II Rzeczypospolitej. Plany operacyjne polskiego Sztabu Głównego (Generalnego) wobec Prus Wschodnich zmieniały się wielokrotnie, uwzględniając zmieniający się stosunek sił pomiędzy Rzecząpospolitą a Rzeszą niemiecką i sytuację międzynarodową.