Building state resilience against hybrid activities

Ensuring security in an increasingly complex and uncertain world requires states to address a number of challenges. eThse include the need to remain cooperative in the international space and the need to pursue their strategic objectives. Oeftn these are followed up by intentional or unintentional threats that can eefctively destabilise not only a single state, but also an entire region. eThir emergence may be the result of a lack of resilience against hostile actions by state or non-state actors who, in order to achieve their objectives, undertake, among other things, hybrid activities. However, the terms 'state resilience' and 'hybrid activities' are insuficiently precisely formulated in the literature and described in a conceptual rather than a definitional manner. Both national and NATO documents lack universally accepted definitions of these terms. eTh aim of this article is to present the concept of building state resilience to hybrid activities.

Zapewnienie bezpieczeństwa w coraz bardziej złożonym i niepewnym świecie wymaga od państw sprostania wielu wyzwaniom. Należą do nich konieczność utrzymania kooperatywnego charakteru w przestrzeni międzynarodowej oraz potrzeba realizacji swoich celów strategicznych. Często następstwem takich działań są intencjonalne lub nieintencjonalne zagrożenia, które mogą skutecznie zdestabilizować nie tylko pojedyncze państwo, lecz także cały region. Ich pojawienie się może być efektem braku odporności na wrogie działania podmiotów państwowych lub niepaństwowych, które dla osiągnięcia swoich celów podejmują m.in. działania hybrydowe. Terminy „odporność państwa” i „działania hybrydowe” w literaturze przedmiotu są jednak niewystarczająco jasne i opisywane w sposób bardziej konceptualny niż definicyjny. W dokumentach zarówno narodowych, jak i NATO brakuje powszechnie uznanych definicji tych pojęć. Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji budowania odporności państwa na działania hybrydowe.