Żegluga na rzece Przemszy (ustawy obowiązujące w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku)

Współcześnie rzeka Przemsza nie zalicza się do rzek żeglownych. Jednakże nie zawsze tak było. W ciągu stuleci ten niewielki dopływ Wisły był ważną arterią rzeczną, która łączyła Chełmek – miasto w województwie małopolskim w powiecie oświęcimskim i otaczające miasta z basenu Wisły, dalej z Krakowem, Sandomierzem, a nawet Puławami. Rzeką Przemszą transportowane były towary przemysłowe, surowce, a także na niej rozwijała się turystyka rzeczna. Do warunków koniecznych, które pozwalały na żeglugę w ubiegłych czasach na tytułowej rzece, zaliczały się: uzyskanie stosownego pozwolenia od lokalnej władzy, przeprowadzenie odpowiedniej rewizji i uzyskanie patentu na statek (dla właściciela statku) oraz posiadanie patentu żeglarskiego wydawanego po zdanym egzaminie (dla kapitana statku). Wszystkie informacje o statkach (ich właścicielach, kapitanach, wynikach przeprowadzonych rewizji, dane o maksymalnej dopuszczalnej liczbie przewożonych osób oraz dane o maksymalnym poziomie zanurzenia załadowanego statku) były upublicznione i zachowały się w odpowiednich urzędach. Opisany sposób regulacji żeglugi nawet współcześnie wydaje się być celowy i skuteczny, a postulat wznowienia żeglugi na „Księżniczce polskich rzek” należy uznać za uzasadniony nie tylko z historycznego, ale także z ekonomicznego punktu widzenia.

Nowadays, the Przemsza River does not count as navigable one. However, this was not always the case. Over the centuries, this small tributary of the Vistula was an important river artery, which connected Chełmek – a city in the Małopolskie voivodship in the Oświęcim poviat and surrounding cities from the Vistula basin, further with Krakow, Sandomierz and even Puławy. There were transported industrial goods and raw materials on the Przemsza River. The river was also important from the touristic point of view. The necessary conditions that allowed sailing in the past on the title river included: obtaining a permit from the local authority, carrying out an appropriate investigation and obtaining a patent for a ship (for the owner of the ship) and possession of a sailing license issued after passing the exam (for the ship’s captain). All information about ships (their owners, captains, results of investigations carried out, data on the maximum permissible number of transported persons and data on the maximum level of draft of the loaded vessel) were made public and remained in the appropriate offices. The described way of regulating the shipping even today seems to be purposeful 222 and effective, and the postulate of the resumption of navigation on the “Princess of Polish rivers” should be considered justified not only from historical, but also from an economic point of view.