Katolicyzm i Wielka Wojna. Upamiętnienie poległych i tożsamościowe konstrukty w Europie Środkowej na przykładzie kościołów św. Jadwigi w Opawie i św. Brunona w Giżycku
Katolicyzm i Wielka Wojna. Upamiętnienie poległych i tożsamościowe konstrukty w Europie Środkowej na przykładzie kościołów św. Jadwigi w Opawie i św. Brunona w Giżycku Catholicism and the Great War. Commemoration of the Fallen and Identity Constructs in Central Europe on the Example of the Churches of St Hedwig in Opava and St Bruno in Giżycko Католицизм и Великая война. Увековечение падших и конструкты идентичности в Центральной Европе на примере католических церквей св. Ядвиги в Опаве и св. Бруно в Лётцен
Artykuł skupia się na wykorzystaniu pamięci o poległych w I wojnie światowej przez inicjatorów budowy kościołów w Opawie na Śląsku i Giżycku w Prusach Wschodnich. Po omówieniu architektury, wystrojów i publicznych rytuałów zaprezentowano analizę tożsamościowych dyskursów wyznaczających kontekst powstania obiektów i zinterpretowano sposoby zarządzania kapitałem symbolicznym przez elity katolickie.
The article focuses on how the memory of the fallen in the Great War was used by those who initiated the construction of the churches in Opava in Silesia and Giżycko in East Prussia. After discussing the architecture, decorations and public rituals, an analysis of the identity discourses that set the context for the creation of the edifices is presented and the ways of managing the symbolic capital by the Catholic elites is interpreted.
В 1930-х гг. в двух приграничных регионах, являющихся предметом споров между соперничающими национализмами – в чехословацкой Силезии и в Восточной Пруссии – были воздвигнуты католические храмы, увековечивающие падших в Первой мировой войне. Сравнение иконографических программ, заявления во время публичных ритуалов и тексты в прессе дают возможность проанализировать два разных дискурса идентичности, которые нашли свое отражение в зданиях. Их общий знаменатель определялся отношением к тогдашнему сообществу, описываемому как Heimat. Падшие изображались как те, кто принес себя в жертву на благо живущих. Однако в обоих случаях видение сообщества принципиально различается. В опавском – у него территориальный характер, сверхэтнический и даже сверхконфессиональный. Памятник, планировавшийся как часть комплекса, должен был увековечить падших разных языков и конфессий. В Лётцене Heimat интерпретировался как воплощение гомогенной Volksgemeinschaft, а Восточная Пруссия была показана как древнегерманский оплот против славянского варварства.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00