Analiza ekonomiczna skutków wprowadzenia postanowień tzw. ustawy odległościowej oraz korzyści z planowanej zmiany regulacji dotyczących rozwoju lądowej energetyki wiatrowej

Celem przedstawionej analizy ekonomicznej było obliczenie strat spowodowanych wprowadzeniem tzw. ustawy odległościowej i zahamowaniem rozwoju krajowej energetyki wiatrowej na lądzie oraz oszacowanie możliwości wzrostu krajowej lądowej energetyki wiatrowej, po racjonalnej noweli¬zacji tej ustawy, która była planowana na początku IV kwartału 2020 roku. Autor starał się zebrać jak najwięcej danych źródłowych otrzymanych bezpośrednio od inwestorów oraz wykonawców farm wiatrowych, wykorzystano także wewnętrzne ustalenia kosztowe i finansowe Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej. Według konserwatywnych obliczeń zahamowanie energetyki wiatrowej w latach 2017–2019 spowo¬dowało obniżenie realizacji projektów inwestycyjnych o 3400 MWe, co z kolei wpłynęło na spadek potencjalnego popytu i finalnie na powstanie straty wynoszącej 9,317 mld PLN. Oczekiwane w latach 2021–2030 wznowienie rozwoju krajowej lądowej energetyki wiatrowej zostało oszacowane według trzech scenariuszy: referencyjnego – bez zmian ustawy odległościowej; stopniowalnego wzrostu – zakłada nowelizację ustawy i umiarkowane tempo nowych inwestycji oraz wszechstronnego rozwoju – zakłada nowelizację ustawy i przyśpieszenie realizacji nowych inwestycji. W scenariuszu referencyjnym, w latach 2021–2025 zostaną zrealizowane inwestycje zablokowane w okresie kryzysowym (2017–2019), w drugiej połowie obecnej dekady nastąpiłoby zaś wygaszenie wzrostu lądowej energetyki wiatrowej. W scenariuszu stopniowalnego wzrostu dodatkowy przyrost mocy zainstalowanej wyniesie 3000 MWe, co dałoby 9,545 mld PLN bezpośrednich krajowych korzyści gospodarczych (wzrost PKB). W scenariuszu wszechstronnego rozwoju dodatkowa moc zainstalowana byłaby dwukrotnie większa (6000 MWe), a przyrost PKB wyniósłby 19,732 mld PLN. Na zakończenie autor zwraca uwagę, że dalsze zwlekanie z odblokowaniem rozwoju lądowej energetyki wiatrowej w Polsce stwarza realne zagrożenie dla realizacji krajowych celów z zakresu unijnej polityki klimatyczno-energetycznej.