Plonowanie i zdrowotność dwóch podgatunków pszenicy w zależności od udziału zbóż w strukturze zasiewów w warunkach integrowanej produkcji

Doświadczenie polowe prowadzono w sezonach wegetacyjnych 2012/2013 i 2013/2014 w RZD IUNG-PIB w Osinach. Pszenicę ozimą uprawiano na glebie klasy bonitacyjnej IIIa i IIIb w doświadczeniu wieloletnim z udziałem 50, 75 i 100% zbóż w płodozmianie, w warunkach integrowanej produkcji. W badaniach uwzględniono pszenicę zwyczajną (Triticum aestivum ssp. vulgare) odmiany Bamberka i pszenicę orkiszową (Triticum aestivum ssp. spelta) odmiany Rokosz. Celem badań była ocena plonowania i zdrowotności dwóch podgatunków pszeni- cy ozimej w zależności od udziału zbóż w strukturze zasiewów w warunkach integrowanej produkcji. Warunki pogodowe w la- tach badań różnicowały plonowanie odmian pszenicy i wpływały na nasilenie wystąpienia chorób grzybowych. Uprawa pszenicy w monokulturze, w porównaniu z uprawą w płodozmianie, doprowadziła do wyraźnego zmniejszenia liczby kłosów na jednostce powierzchni i masy 1000 ziaren, a w konsekwencji do istotnego spadku plonu ziarna. Wzrost udziału zbóż w strukturze zasiewów przyczynił się do większego wystąpienia rdzy brunatnej (Puccinia recondita) i brunatnej plamistości liści (Drechslera tritici-repentis). Nie stwierdzono wpływu płodozmianu na nasilenie występowania septoriozy paskowanej liści (Septoria tritici). Wystąpiły różnice gatunkowe w podatności na porażenie przez patogeny grzybowe. Odmiana Rokosz wykazywała istotnie wyższą odporność na kompleks chorób podstawy źdźbła i chorób atakujących aparat asymilacyjny niż odmiana Bamberka.