How to stimulate European securitization?

The main aim of this paper is to identify and assess the efforts from last years undertaken by Europeans to revitalise European securitisation. Some years after the subprime crisis, regulators started to change their thinking about securitization having noticed its advantages. At first, their efforts to create a more friendly environment for securitization were rather shy. A true acceleration of these efforts could be seen after COVID-19 and its devastating effects on banks’ balance sheets and the real economy. The Securitization Regulation came into force on 1 January 2019 but due to the pandemic it later began to be amended and adjusted. A huge wave of these adjustments have taken place in 2021. Market participants, however, have pointed out the regulations’ numerous loopholes and shortcomings. This has led to an amendment of the SR in April 2021, and the EC is to report on the SR’s functioning before 1 September 2022. As we observe the works, amendments and comments, however, it is proper to say that the consultation process that concentrates on: - the impact of the regulation on the securitization market; - private securitizations; - equivalence regime for non-EU entities regarding STS; - disclosure of information on ESG and sustainable finance; may not be the end of the SR upgrade. This is partial because of the new events and facts that influence the European securitization framework. Yet, regulators seem to be somewhat hesitant to make use of this technique for fear of being blamed if something goes wrong. The other attempt to encourage broader use of securitization can be described as the outcome of the Paris Agreement adopted in 2015 on the fight against climate change. This action is known as the ESG (or green securitisation) framework. But up to now the effects are rather slim.

Głównym celem niniejszego artykułu jest zidentyfikowanie i ocena wysiłków od kilku lat podejmowanych przez Europejczyków na rzecz ożywienia sekurytyzacji europejskiej. Kilka lat po kryzysie subprime regulatorzy zaczęli zmieniać swój sposób myślenia na temat sekurytyzacji zauważając jej korzyści. Początkowo ich wysiłki na rzecz tworzenia bardziej przyjaznego otoczenia dla sekurytyzacji były raczej skromne. Wyraźne przyspieszenie tych wysiłków było widoczne po pandemii COVID-19 i jej niszczącego wpływu na bilanse banków oraz gospodarkę realną. Rozporządzenie w sprawie sekurytyzacji (SR) weszło w życie 1 stycznia 2019 r., ale ze względu na pandemię, która wybuchła nieco później, zaczęło być korygowane i uaktualniane. Ogromna fala takich korekt miała miejsce w 2021 r. Uczestnicy rynków wskazywali na liczne braki i ograniczenia regulacyjne. Doprowadziło to do korekty SR w kwietniu 2021 r., a Komisja Europejska została zobowiązana do sporządzenia raportu w sprawie funkcjonowania SR przed 1 września 2022 r. Kiedy obserwuje się prace, korekty i komentarze należy stwierdzić, że proces konsultacji koncentrujący się na: - wpływie regulacji na rynek sekurytyzacji; - sekurytyzacji prywatnej; - ekwiwalentnym porządku prawnym dla podmiotów spoza UE w odniesieniu do STS; - ujawnianiu informacji w sprawie ESG i trwałych finansów; może nie być zakończeniem procesu nowelizacji SR. Częściowo jest tak ze względu na nowe wydarzenia i fakty, które mają wpływ na europejskie ramy sekurytyzacji. Ponadto, regulatorzy wydają się być nieco niechętni wobec stosowania tej techniki z obawy, że mogą być obwiniani, jeżeli coś pójdzie nie tak. Inna próba zachęcania do szerszego stosowania sekurytyzacji może być opisana jako efekt Porozumienia paryskiego przyjętego w 2015 r. w sprawie walki ze zmianami klimatu. Działanie takie jest znane jako ESG (albo zielona sekurytyzacja). Jednakże jak dotąd rezultaty są raczej skromne.