Podstawowe założenia strategii rozwojowej Państwa Środka w świetle postanowień XVII Zjazdu Komunistycznej Partii Chin

Przeprowadzenie gigantycznej operacji propagandowej, jaką były Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, otworzyło nowa erę w chińskiej polityce. Osiągnięcie wszystkich zakładanych celów zmusiło władze do znaczących przeobrażeń nie tylko sfery gospodarczej, ale i społeczno -politycznej. Ich szeroki zakres został jednak w taki sposób skanalizowany, że niewątpliwy sukces gospodarczy w minimalny sposób przełożył się na proces demokratyzacji życia społecznego, a zwłaszcza politycznego. Bezdyskusyjnie motorem chińskich przeobrażeń pozostała Komunistyczna Partia Chin. Pomimo podtrzymywania ideologicznej retoryki w coraz większym stopniu funkcjonuje ona jako instytucja władzy, w niewielkim stopniu odnosząc się do marksistowskich imponderabiliów. Stając się de facto „partią władzy”, swą aktywność koncentruje głównie na wytyczaniu kierunków i nadzorowaniu wprowadzanych reform gospodarczych. Przyjęta w trakcie XVII Zjazdu KPCh strategia jednoznacznie uznaje, że proces przebudowy państwa skupiać się będzie na reformach gospodarczych i – w następnej kolejności – kwestiach społecznych. Natomiast przeobrażenia polityczne realizowane będą w odległym czasie i tylko w ścisłej korelacji z działaniami w sferze gospodarczej i społecznej.

Carrying out a gigantic propaganda operation, such as The Olympic Games in Beijing, opened a new era in China’s policy. Accomplishing all the assumed goals forced the authorities to signifi cant reforms not only within the economy, but also within the socio-political sphere. The wide range of the reforms, however, has been channeled in such a way, that the indubitable economic success has scarcely triggered the process of democratization of social and particularly, political life. The Communist Party of China has remained the main generator of reforms. In spite of the upholding of ideological rhetoric, it functions to a still larger extent as an institution of power hardly referring to the marxist imponderabilies. Becoming de facto “the party of the government”, it concentrates its activity mainly on pointing directions and supervising the implemeneted economic reforms. The strategy assumed during the Sixteenth Commitee of The Communist Party of China univocally states that the process of the country’s modernization must focus on economic reforms and then follow the social issues. Political transformation is to be conveyed in a distant future and only in a strict correlation with economic and social activities.