U źródeł dni krzyżowych. Galijskie świadectwa z V–VI w. o początkach zwyczaju modlitw i procesji błagalnych

Artykuł podejmuje analizę najstarszych świadectw dotyczących ustanowienia i obchodów modlitw i procesji błagalnych. Potwierdzenie zapoczątkowanego przez biskupa Mamerta z Vienne zwyczaju znajdujemy w listach Apolinarego Sydoniusza oraz homiliach Fausta z Riez, Awita z Vienne, Cezarego z Arles oraz Grzegorza z Tours, a także w kanonach Synodu w Orleanie. Wskazują one na zwyczaj, którego obchód przyjął się w trzech dniach poprzedzających święto Wniebowstąpienia Pańskiego, a jego ustanowienie związane było z ówczesnymi zagrożeniami oraz niezwykłymi zjawiskami. Praktyka wspólnej, procesjonalnej modlitwy oraz pokuty przyjęła się nie tylko w Vienne, lecz rozszerzyła się w szybkim tempie na całą Galię, by w najistotniejszych elementach przetrwać do naszych czasów.

The article analyzes the oldest testimonies concerning the establishment and celebration of supplication prayers and processions. We find confirmation of this custom, which was initiated by Bishop Mamert of Vienne, in the letters of Sidonius Apollinaris and the homilies of Faustus of Riez, Avitus of Vienne, Caesarius of Arles and Gregory of Tours, as well as in the canons of the Council of Orleans. They indicate a custom, the celebration of which took place on the three days preceding the Feast of the Ascension of the Lord, and its establishment was associated with contemporary threats and unusual phenomena. The practice of common, processional prayer and penance was adopted not only in Vienne but spread rapidly to the whole of Gaul and has survived in the most essential ways to our times.