Estoniocaulis Obut et Rötsk, 1958 and Rhadinograptus Obut, 1960 are not graptolites

Estoniocaulis jaervensis Obut et Rötsk, 1958 and Rhadinograptus jurgensonae Obut, 1960 from the Silurian of Estonia are redescribed. It is stated that both taxa, regarded so far as inocaulid and dithecoid graptolites respecively, have nothing in common with the Graptolithina. These forms are treated as incertae sedis fossils (algae?).

Zbadano serie typowe Estoniocaulis jaervensis Obut et Rõtsk i Rhadinograptus jurgaensonae Obut, 1960 z dolnego syluru Estonii. Formy te uważane były dotąd za graptolity osiadłe reprezentujące rzędy Inocaulida (Estoniocaulis) i Dithecoidea (Rhadinograptus). Badania mikrostruktury obu form wykazały, iż nie wykazują one cech typowych dla graptolitów (brak budowy fuzellarnej, nieobecność elementów, które można interpretować jako teki i stolony). Poczynione obserwacje popierają tezę autora (Mierzejewski 1986), iż tzw graptolity ditekoidowe i inokaulidowe w rzeczywistości nie są graptolitami. Oba dyskutowane taksony potraktowano jako formy incertae sedis, najprawdopodobniej reprezentujące glony. Nie jest wykluczony związek Estoniocaulis z Melanoskleritoidea. Dyskutowane formy są ilustrowane na planszach 13 i 14.