Lack of vivid sensory imagery has recently become an active subject of research, under the name of aphantasia. Extremely vivid imagery, or hyperphantasia, is at the other end of the spectrum of individual differences. While most research has focused on visual imagery in this paper I argue that from a neuropsychological perspective this phenomenon is much more widespread, and should be categorized as imagery sensory agnosia. After over twenty years of learning to play music phenomenology of auditory imagery agnosia is described from the first-person perspective. Reflections on other forms of imagery agnosia and deficits of autobiographical memories are presented and a hypothesis about putative brain processes that can account for such phenomena is discussed. Extreme individual differences in imagery and in autobiographical memory have implications for many fields of study, from consciousness research to education.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00