Odmładzające działanie wspomnień w powieści Sońka Ignacego Karpowicza

Celem artykułu jest ukazanie wartości wspomnień, które mają charakter terapeutyczny i odmładzający. Pamięć, która jest zdolnością zapamiętywania, przechowywania i przypominana rzeczy minionych jest procesem, który towarzyszy człowiekowi przez całe życie, składając się na jego osobowość i charakter. Wydobywanie wspomnień z przeszłości ma swój sens i cel, który zawiera się w pragnieniu swoistego katharsis. Tytułowa bohaterka Sońki Ignacego Karpowicza wraca wspomnieniami do tragicznych przeżyć z czasu II wojny światowej i dzięki przeprowadzonej przed obcym człowiekiem spowiedzi życia uwalnia się od balastu i ze spokojem, odmłodzona i wyzwolona odchodzi ze świata żywych. Karpowicz stworzył powieść „ocalającą”, wpisując się tym samym we współczesny nurt twórczości przywracającej wspomnienia czasów wojny, ukazanych w nieco innym, bardziej ludzkim wymiarze.

The aim of the article is to present the value of memories which have a therapeutic and rejuvenating character. Memory, which is the ability of remembering, storing and recollecting past events is the process accompanying humans throughout all their lives and thus influencing their personality and character. Extracting memories from the past has its own meaning and purpose evoked in the desire for catharsis. The title character of Sońka by Ignacy Karpowicz recollects the  memories of the tragic experience of the Second World War and through the confession in front of a stranger she becomes free from the ballast of her life and dies rejuvenated and liberated. Karpowicz created the “salvaging” novel, which falls into the contemporary trend of literature that works with memories from the war times presented in more human dimension.