Blockchain jako niestandardowa odpowiedź na ograniczenia prawa stanowionego w środowisku social mediów

Nowadays, most people use the Internet and social media. However, the Internet is a space in which there are various types of violations that are difficult to counteract with the use of legal institutions and tools, which are often not compatible with the fast-developing environment. The COVID-19 pandemic, which forced people to rearrange their lives in all fields and often move a significant part of their activities to the network, intensified negative phenomena including spreading false and socially harmful information. This article is an original reflection on the effectiveness of Polish legislation against the backdrop of the current activities of European Union bodies aimed at increasing the security of Internet users on the example of counteracting the dissemination of misinformation. In the author’s opinion, both national and EU authorities do not seem to be interested in searching for alternatives based on technological solutions that could foster prevention of such infringements on the Internet, but rather focus on improving conventional protection models, whose effectiveness seems to be questionable. The article aims to start an interdisciplinary debate on the possibility to reduce the number of negative phenomena in the social media environment using blockchain technology, including the discussion on the possibility of developing appropriate regulations in this regard.

W dzisiejszych czasach większość społeczeństwa korzysta z Internetu i rozwijających się tam social mediów. Internet jest jednak przestrzenią, w której bezsprzecznie dochodzi do różnego rodzaju naruszeń, którym trudno przeciwdziałać przy wykorzystaniu instytucji i narzędzi prawnych, często nieprzystających do dynamicznie rozwijającego się środowiska. Pandemia COVID-19, która zmusiła do przeorganizowania życia ludzi na wszystkich polach i przeniesienia go nierzadko do sieci, nasiliła negatywne zjawiska, w tym rozpowszechnianie nieprawdziwych i szkodliwych społecznie informacji. Niniejszy artykuł zawiera oryginalne rozważania na temat skuteczności polskiego ustawodawstwa na tle dotychczasowej działalności organów Unii Europejskiej ukierunkowanej na zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników Internetu na przykładzie przeciwdziałania rozpowszechniania nieprawdziwych informacji. Zdaniem autorki zarówno organy krajowe, jak i organy unijne nie wydają się być zainteresowane poszukiwaniem alternatyw opierających się na rozwiązaniach technologicznych, które mogłyby sprzyjać zapobieganiu dalszym naruszeniom w Internecie, a raczej są skoncentrowane na udoskonaleniu konwencjonalnych modeli ochronnych, których skuteczność wydaje się dyskusyjna. Celem artykułu jest rozpoczęcie interdyscyplinarnego dyskursu na temat szansy zmniejszenia ilości negatywnych zjawisk w środowisku social mediów przy użyciu technologii blockchain, nie wyłączając podjęcia dyskusji na temat możliwości opracowania odpowiednich przepisów w tym zakresie.