Wstęp. Wszystkie państwa na świecie posiadają własną politykę szczepień ochronnych, na którą wpływ ma sytuacja ekonomiczna, polityczna, socjologiczna, geograficzna oraz zagrożenia epidemiologiczne panujące w danym kraju. Na terytorium Polski jest obowiązek realizacji Programu Szczepień Ochronnych. Wysoki poziom zaszczepienia umożliwia osiągnięcie odporności populacyjnej, co pozwala wzmocnić bezpieczeństwo epidemiologiczne. W Polsce od kilku lat widoczne jest umacnianie się postaw niechęci, wątpliwości, a nawet wrogości do szczepień. Niekorzystna sytuacja jest wynikiem aktywności ruchów antyszczepionkowych, niskiej świadomości zdrowotnej, wyznania religijnego, braku zaufania do instytucji ochrony zdrowia, czy też wpływu środków masowego przekazu. Szczepienia, których realizacja wcześniej była standardem, teraz okazały się być wyzwaniem. Kryzys wywołany pandemią COVID-19 utrudnił dostęp do szczepień. Powodem były przerwy w dostawie szczepionek. Nadzieją na zwalczenie COVID-19 i ustabilizowanie, pozostaje szczepienie. Jest ono ogromną szansą na uodpornienie społeczeństwa na zakażenie i zdobycie kontroli nad transmisją wirusa SARS-CoV-2. Cel. Celem badania jest analiza wpływu pandemii COVID-19 na realizację kalendarza szczepień. Materiał i metody. Badania prowadzono na opiekunach prawnych pacjentów Poradni Dziecięcej zgłaszających się do przychodni na realizację szczepień ochronnych. Próba badawcza składała się ze 100 osób. Badania własne przeprowadzono na terenie Centrum Medycznego Medica Sp. Z o.o. Oddział Prof-Med we Włocławku, w których wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i metodę szacowania. W badaniach własnych wykorzystano technikę ankiety. Narzędziami badawczymi były STAI – Inwentarz Stanu i Cechy Lęku oraz ankieta własna. Wyniki. Nieco ponad połowa ankietowanych przyznała, że pandemia koronawirusa powoduje, że wizyta w przychodni celem realizacji szczepienia ochronnego u dziecka jest dla nich bardziej stresująca niż wcześniej, a 43% nie odczuwało z tego powodu dodatkowego stresu. Badani mieli zróżnicowane zdanie na temat zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19. Badania ukazały, że 63% nie zaszczepiłoby swojego dziecka, a zwolenników szczepień było 36%. Z analizy własnej wynika także, że pandemia nie wpływa na opinie o szczepionkach, 45% uważa, że szczepienia są potrzebne i zasadne, a tylko 1% jest im przeciwny. Dość znaczny odsetek ankietowanych nie miał zdania na temat wpływu pandemii na nastawienie do szczepień ochronnych (39%). Lęk jako stan i jako cecha nie różnicował odczuwania zwiększonego stresu podczas wizyty w przychodni celem realizacji szczepienia u dziecka. Lęk jako stan i jako cecha zróżnicował opinie badanych na temat zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19. Z danych średnich wynika, że osoby, które zdecydowanie deklarują chęć zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19 mają istotnie wyższy poziom lęku jako stanu niż osoby, które raczej chcą dziecko zaszczepić lub raczej tego nie zrobią. Lęk jako stan jest także nieco niższy u ankietowanych zdecydowanie niechętnych do zaszczepienia dziecka przeciw koronawirusowi niż osób zdecydowanie do tego przekonanych. Z danych średnich wynika, że osoby, które deklarują, że nie zaszczepią swojego dziecka przeciw COVID-19 mają najwyższy poziom lęku jako cechy niż osoby, które zdecydowanie dziecko poddaliby szczepieniu. Nieco wyższy poziom lęku występuje także u osób raczej skłonnych do zaszczepienia dziecka przeciw koronawirusowi, niż osób raczej do tego niechętnych. Dane średnie ukazują, że najwyższy poziom lęku jako stanu występował u przeciwników szczepień i osób deklarujących brak zmiany nastawienia do szczepień w dobie pandemii oraz u osób, których pandemia pozytywnie wpłynęła na opinie o szczepieniach ochronnych. Najniższy poziom lęku jako stanu mieli ankietowani niemający zdania na temat wpływu pandemii na opinie o szczepieniach ochronnych oraz osoby, które wciąż uważają, że szczepienia są zasadne. Wnioski. Zmiany w funkcjonowaniu społecznym wynikające z pandemii koronawirusa spowodowały spowolnienie w realizacji kalendarza szczepień. Pandemia powodowała dodatkowy stres w związku z wykonywaniem szczepień ochronnych u dzieci, ale nie zmieniła nastawienia ankietowanych do konieczności ich realizacji. Lęk jako stan i jako cecha różnicuje nastawienie rodziców do szczepienia dziecka przeciw COVID-19, a lęk jako stan różnicuje opinie o wpływie pandemii na temat szczepień ochronnych.
Introduction. All countries in the world have their own vaccination policies, which are influenced by the economic, political, sociological and geographical situation as well as the epidemiological hazards in a given country. In the territory of Poland, there is an obligation to implement the Preventive Vaccination Program. High level of vaccination makes it possible to achieve population immunity, which strengthens the epidemiological safety. In Poland, for several years now, we have seen the strengthening of attitudes of reluctance, doubt and even hostility towards vaccinations. This unfavorable situation is the result of the activities of antivaccination movements, low health awareness, religious beliefs, lack of trust in health care institutions and the influence of mass media. Vaccination, the implementation of which was previously standard, has now proven to be a challenge. The crisis caused by the COVID-19 pandemic made access to vaccination difficult. The reason was interruptions in the supply of vaccines. The hope to eradicate Covid– 19 and stabilize, remains vaccination. It represents a tremendous opportunity to immunize the public against infection and gain control of SARS-CoV-2 virus transmission. Aim. The aim of this study is to analyze the impact of the COVID-19 pandemic on the implementation of the vaccination calendar. Materials and methods. The study was conducted on the legal guardians of the patients of the Pediatric Outpatient Clinic signed for preventive vaccination. The research sample consisted of 100 persons. The study was conducted on the premises of Centrum Medica Sp. z o.o. Prof-Med branch in Włocławek, in which a diagnostic survey and estimation method were used. A survey technique was used in the study. The research tools were STAI – State-Trait Anxiety Inventory and own questionnaire. Results. Slightly more than half of the respondents admitted that the coronavirus pandemic makes the visit to the clinic to vaccinate their child more stressful than before, while 43.0% felt no additional stress because of it. Respondents had mixed opinions about vaccinating their child against COVID-19. The study revealed that 63.0% would not vaccinate their child and 36.0% were in favor of vaccination. The self-analysis also revealed that the pandemic does not affect opinions about vaccines, 45.0% believe that vaccination is needed and justified and only 1.0% are against it. A fairly significant percentage of respondents had no opinion on the impact of the pandemic on attitudes toward immunization (39.0%). Anxiety as a state and as a trait did not differentiate perceptions of increased stress when visiting the clinic for a child’s vaccination. Anxiety as a state and as a trait differentiated respondents’ opinions about vaccinating their child against COVID-19. The data showed that those who definitely declare the desire to vaccinate their child against COVID-19 had significantly higher levels of anxiety as a state than individuals who are more likely to want to vaccinate their child or more likely not to do so. Anxiety as a state is also slightly lower among respondents who are definitely unwilling to vaccinate their child against coronavirus than those who are definitely willing to do so. The data show that those who say they would not vaccinate their child against COVID-19 have the highest levels of anxiety as a trait than those who would definitely vaccinate their child. There are also slightly higher levels of anxiety among those who are rather willing to vaccinate their child against coronavirus than those who are rather reluctant to do so. The data show that the highest levels of anxiety as a state were found among vaccine opponents pandemic, and among those whose opinions about ivaccination were positively affected by the pandemic. The lowest level of anxiety as a state was found among respondents with no opinion on the impact of the pandemic on opinions about immunizations and among those who still believe that vaccinations are justified. Conclusions. Changes in social functioning resulting from the coronavirus pandemic caused a slowdown in the vaccination calendar. The pandemic caused additional stress on children’s immunization schedules but did not change respondents’ attitudes about the need for immunizations. Anxiety as a state and as a trait differentiated parents’ attitudes toward vaccinating their child against COVID-19, and anxiety as a state differentiated opinions about the impact of the pandemic on immunization.
