Treatment of evaporative water from brewer’s yeast concentration by Fenton and Fenton-like processes Oczyszczanie wody wyparnej z zatężania gęstwy drożdżowej w procesie Fentona
Evaporative water from yeast slurry concentration is acidic, low mineralized and contains large amounts
of dissolved organic contaminants. The treatment of evaporative water from yeast slurry concentration by Fenton
(Fe(II)/H2O2) and Fenton-like (Fe(III)/H2O2) reactions has been studied. The processes in terms of system variables
have been compared: catalyst and oxidant doses, initial pH, temperature of reaction, and the reaction kinetic. For
determination of mineralization efficiency the total organic carbon (TOC) in water before and after reactions was
measured. The Fenton reaction was more efficient for mineralization of organic compounds: the highest efficiency
of TOC removal was 45–50%, while for the Fenton-like it was 20–30%. The pH adjustment of evaporative water
in the range of 2–5 did not change the efficiency of treatment. Temperature of 30°C was the most favorable for
both reactions. The Lumped Kinetic Model fitted very well the experimental results. The reaction rate analysis
indicated that the rate of direct mineralization of organic compounds is similar to the rate of its oxidation to organic
intermediates, its selectivity factor was more favorable to the Fenton reaction. The strong correlation between
chemical oxygen demand (COD) and TOC in evaporative water after the Fenton and Fenton-like reactions has
been determined, providing a simple tool for calculating COD on the basis of values of TOC measurement.
Woda wyparna z zatężania gęstwy drożdżowej jest kwaśna, nisko zmineralizowana i zawiera
dużą ilość rozpuszczonych związków organicznych. W pracy badano oczyszczanie wody wyparnej w reakcji
Fentona (Fe(II)/H2O2) i pokrewnej (Fe(III)/H2O2). Porównywano procesy przy następujących zmiennych: dawki
katalizatorów i utleniacza, pH początkowe, temperatura i kinetyka reakcji. Efektywność oceniano poprzez pomiar
ogólnego węgla organicznego przed i po reakcji. Związki organiczne były bardziej skutecznie mineralizowane
w reakcji Fentona: najwyższa efektywność usuwania OWO wynosiła 45–50%, a w reakcji pokrewnej jedynie
20–30%. Korekta odczynu wody wyparnej w zakresie 2–5 pH nie wpłynęła na efektywność oczyszczania.
Temperatura 30°C była najbardziej korzystna dla obydwu reakcji. Model kinetyczny o parametrach skupionych
bardzo dobrze opisywał wyniki badań eksperymentalnych. Analiza szybkości reakcji wykazała, że jest ona zbliżona
w przypadku mineralizacji organicznych składników oraz utleniania do produktów pośrednich, a współczynnik
selektywności reakcji był korzystniejszy dla procesu Fentona. Określono silną korelację pomiędzy parametrami
ChZT i OWO w wodzie po reakcji Fentona i pokrewnej, co może być przydatnym do obliczania ChZT na podstawie
pomiaru OWO.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00