The method of determining the main harmonic frequency component

Analysis of vibroacoustic signals is one of the more frequently used diagnostic methods for mechanical devices occurring, among the others, in the car diagnostics. Often, it happens that the most important element of the recorded course is the fundamental harmonic frequency of vibrations. Fundamental frequency indicates the main process related to the operation of the device and allows to follow its course. In the article the author’s method of determining the fundamental frequency in the signal, being the subject of a patent application, will be presented. Its theoretical basis and application examples were discussed comparing the accuracy of its use with the accuracy of other methods. The frequency range where the method finds application is shown. That is, where its accuracy turns out to be better than the accuracy of popular methods used to determine fundamental harmonic frequency component.

Analiza sygnałów wibroakustycznych jest jedną z częściej stosowanych metod diagnostycznych urządzeń mechanicznych, występującą między innymi w diagnostyce samochodowej. Często zdarza się, że najbardziej istotnym elementem rejestrowanego przebiegu jest główna składowa harmoniczna drgań. Dominująca częstotliwość świadczy bowiem o głównym procesie związanym z pracą urządzenia i pozwala śledzić jego przebieg. W artykule zostanie przedstawiona autorska metoda wyznaczania głównej częstotliwości występującej w sygnale, będąca przedmiotem zgłoszenia patentowego. Omówiono jej podstawy teoretyczne oraz przykłady zastosowania, porównując dokładność jej stosowania z dokładnością innych metod. Wskazano na zakres częstotliwości, gdzie metoda znajduje zastosowanie, to znaczy gdzie jej dokładność okazuje się lepsza, niż dotychczas stosowanych sposobów wyznaczania głównej składowej harmonicznej.