Kościelna osoba prawna jako licencjobiorca autorskich praw majątkowych

Kościelne osoby prawne, nabywając na podstawie umowy licencyjnej autorskie prawa majątkowe, powinny, zgodnie z kan. 1290 w zw. z kan. 22 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. przestrzegać ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Ochrona praw twórcy do otrzymania wynagrodzenia autorskiego z tytułu korzystania z utworu naukowego, literackiego, architektonicznego, czy też z zakresu współczesnych sztuk wizualnych, traktowana jest priorytetowo przez polskiego ustawodawcę. Licencjobiorca utworu, mający status podmiotu kościelnego, jest traktowany na tych samych zasadach, jak każdy inny uczestnik obrotu autorskimi prawami majątkowymi. Brak umowy licencyjnej lub jej nieprawidłowa konstrukcja (np. nieprecyzyjne określenie pól eksploatacji utworu) są nie tylko sprzeczne z prawem majątkowym Kościoła, ale – jako niezgodne z wyżej wymienioną ustawą – narażają kościelną osobę prawną na sankcję zapłaty sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności należnego twórcy honorarium autorskiego.

Ecclesial legal entities purchasing royalties basing on a license agreement according to can. 1290 as well as can. 22 of the 1983 Canon Law Code shall comply with copyright regulations of the Act on Copyright and Related Rights applicable in Poland. Protection of authors’ remuneration rights for the use scientific, literary, architectonical or contemporary visual arts work is treated by the Polish legislator as a priority. The licensee of a copyright work having the status of an ecclesial entity is treated on the same basis as any other participant in authors’ rights trade. Lack of a licence agreement or its improper structure (for instance, inaccurate determination of the fields of use) does not only conflict with the Church property rights, but also an ecclesial legal entity can be subject to fines in the amount up to twofold author’s remuneration, being unlawful according to the above-mentioned regulations.