До проблеми задоволення релігійних потреб біженців-католиків у Російській імперії (1914-1918 рр.)

Autorka artykułu podjęła się omówienia problematyki opieki duszpasterskiej nad uchodźcami-katolikami w Imperium Rosyjskim w latach pierwszej wojny światowej. Zapewnienie uchodźcom opieki religijnej było jednym z ważniejszych zadań władz w sferze socjalnej pomocy ofiarom wojny. Niniejsza praca została napisana na podstawie nieznanych dotychczas materiałów archiwalnych, które znajdują się w zasobach Charkowskiego Państwowego Obwodowego Archiwum, oraz naukowych opracowań polskich i rosyjskich historyków. Tematyka artykułu pozostaje aktualna i w czasach dzisiejszych, gdyż u progu trzeciego tysiąclecia świat nadal potrzebuje zrozumienia i tolerancji wobec ludzi innych wyznań i ich duchowych wartości. Autorka, przeprowadzając analizę ówczesnych aktów prawnych, przedstawiła politykę rządu rosyjskiego w sprawie zapewnienia polskim uchodźcom-katolikom opieki duszpasterskiej. Praktyczna realizacja tych postanowień została zaprezentowana na przykładzie działalności rzymskokatolickiego duchowieństwa, które pracowało wówczas na terytorium guberni charkowskiej. Religijną opiekę nad rzeszą uchodźców w guberni charkowskiej zajmowali się nie tylko miejscowi kapłani, ale i duszpasterze, którzy specjalnie w tym celu zostali wydelegowani przez swoich zwierzchników. Wartość artykułu została wzbogacona kilkoma dokumentami, które na przykładzie Charkowa przedstawiają opiekę duszpasterską nad polskimi uchodźcami obrządku łacińskiego.