The efficacy of mud pack treatment on ailments related to gonarthrosis

Background: The aim of this study was to evaluate whether mud pack application as a supplementary treatment to physiotherapy and therapy with physical agents allow to achieve better outcome than physiotherapy and therapy with physical agents alone in patients suffering from gonarthrosis.Methods: Twenty patients aged 49 to 70 at II and III stage of gonarthrosis were divided into experimental and control groups each comprising 10 patients. The experimental group was treated by mud pack, exercises and therapy with physical agents, whereas the control group only by exercises and therapy with physical agents. The following parameters were evaluated in all patients before and two weeks after the therapy: range of motion in the knee, leg circumference, self-assessment of disease severity (using WOMAC questionnaire), and pain level (using VAS scale).Results: We observed that joint stiffness (assessed using WOMAC questionnaire) decreased significantly only in the experimental group (p<0.05). Significant decrease in pain level assessed by means of VAS scale was noticed in both groups (p<0.05). After the therapy, a significant improvement in knee flexion (p<0.05) was observed only in the control group.Conclusion: Both treatment modalities had similar effects on pain severity. Reduction of joints stiffness observed 2 weeks following the treatment may suggest that mud pack may be used as a supplementary component in the therapy of osteoarthrosis.

Cel: Celem niniejszej pracy było ustalenie czy zastosowanie okładów borowinowych jako elementu uzupełniającego kinezyterapię i fizykoterapię pozwoli uzyskać lepszy efekt terapeutyczny u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych niż zastosowanie leczenia opartego tylko na kinezyterapii i fizykoterapii. Materiał i metoda: Badaniami objęto 20 kobiet w wieku 49-70 lat, u których stwierdzono II° i III° (wg klasyfikacji Seyfrieda) choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Wszystkich badanych losowo podzielono na dwie grupy: badaną (n=10) i kontrolną (n=10). W grupie badanej zastosowano: okłady borowinowe, kinezyterapię i fizykoterapię, a w kontrolnej tylko kinezyterapię i fizykoterapię. Pacjentów badano dwukrotnie: bezpośrednio przed rozpoczęciem leczenia i po 2 tygodniach w ostatnim dniu zabiegów. U każdego z badanych przeprowadzono pomiar: zakresu ruchomości w stawie kolanowym i obwodu kończyny, ocenę stopnia dolegliwości wynikających z choroby zwyrodnieniowej przy użyciu kwestionariusza WOMAC, oraz pomiar stopnia intensywności odczuwania bólu za pomocą skali VAS. Wyniki: Stwierdzono, iż odczuwana przez pacjentów sztywność w stawie (badana przy pomocy kwestionariusza WOMAC) statystycznie istotnie zmniejszyła się tylko w grupie badanej (p<0.05). Zauważono, iż w obu grupach po zastosowanej terapii nastąpiło statystycznie istotne zmniejszenie poziomu bólu (p<0.05), ocenianego za pomocą skali VAS. Po 2 tygodniach terapii statystycznie istotny przyrost w zakresie zgięcia (p<0.05) zaobserwowano tylko w grupie kontrolnej. Wnioski: Zarówno leczenie oparte tylko na kinezyterapii i fizykoterapii jak i model uzupełniony o okłady borowinowe wykazuje zbliżone działanie przeciwbólowe. Obserwowane po 2 tygodniach zabiegów obniżenie sztywności stawowej pozwala sugerować, że borowina może być włączona jako element uzupełniający terapię choroby zwyrodnieniowej stawów.