What Factors Determine and Facilitate a Departure from a Neo-Militant Democracy? The Case Study of Bulgaria

Bulgaria is a partially consolidated democracy. Between the financial crisis of 2008 and the coronavirus pandemic, it began to take on characteristics of authoritarian regimes. However, its case is not a classically understood militant democracy, but quasi-militant democracy. This article aims to present main changes the Bulgarian system faced in 2008– 2019 and its transition from neo-consolidated democracy to quasi-militant democracy. The research questions are: is Bulgaria still a neo-militant democracy? If not, what factors determine and facilitate a departure from a neo-militant democracy?

Bułgaria jest demokracją częściowo skonsolidowaną. W okresie między kryzysem finansowym z 2008 r. a pandemią koronawirusa zaczęła przyjmować cechy systemów autorytarnych. Nie jest to jednak przypadek klasycznie rozumianej demokracji opancerzonej, a quasi-opancerzonej. Celem pracy jest odpowiedź na pytania badawcze: czy Bułgaria wciąż ma cechy demokracji neo-opancerzonej? Jeśli nie, jakie czynniki powodują jej zmianę z demokracji neo-opancerzonej w quasi-opancerzoną? W ramach odpowiedzi pokazano zmiany, jakich doświadczył system polityczny Bułgarii w latach 2008–2019, w tym przejście od demokracji neo-opancerzonej do quasi-opancerzonej.