Entre la sobriété et l’excentricité : l’élégant dilemme du dandy

Między prostotą a ekscentrycznością: Elegancki dylemat dandysa Dandyzm nie ogranicza się wyłącznie do hołdowania oryginalności i wytworności ubioru. W istocie doskonałość stroju polega na zupełnej prostocie, która zresztą jest najlepszym sposobem wyróżniania się. Niniejszy artykuł pokazuje, że wyrafinowana elegancja jest wyznacznikiem arystokratycznej wyższości ducha, sposobem walki z wszechobecną użytecznością i uniformizacją. Dzięki wyszukanemu strojowi dandys nie jest człowiekiem anonimowym; to buntownik, który balansując na granicy konwenansów, podejmuje nieustanne ryzyko, zamieniając swą egzystencję w grę sprzeczności. Entre la sobriété et l’excentricité : l’élégant dilemme du dandy Derrière l’ostentation et la frivolité apparentes, il faut percevoir l’habit du dandy en tant que signe de sa lutte contre l’égalité et l’utilité des gens. Grâce au vêtement recherché il n’est plus un individu anonyme, il se montre à autrui en tant qu’un homme révolté, en dehors du commun. Ainsi, nous tenterons de montrer qu’il existe toute une philosophie de cet art de bien s’habiller, qu’on ne peut pas enfermer le dandy dans un album avec des gravures de mode, car il mérite bien qu’on le mette dans le rang des artistes qui exploitent la mode à leurs fins, à savoir la provocation et le jeu avec les règles en vigueur sans s’y asservir.

Contrary to popular belief, dandyism is not an immoderate delight in elegance. In fact, for the perfect dandy the excellence of costume is only a sign of aristocratic superiority of mind. The present paper aims to show the subtle manipulations, by means of which the dandy provokes society and the salon public, nonchalantly merging sublime manners and outrageous impertinence. Dandy, therefore, is not an ordinary man following fashion, but a rebel who don’t hesitate to play with rules, who takes a permanent risk, turning his existence in the game contradictions.